Przemoc wobec dzieci – dlaczego nie reagujemy?
Coraz więcej osób ma ogromną świadomość tego, że przemoc jest zła i zostawia rany na całe życie. Jednak mimo zwiększającej się wiedzy, nie zawsze reagujemy, kiedy dzieje się coś niepokojącego. W społeczeństwie pokutuje wiele mitów, często słyszy się słowa „nie wtrącaj się, to nie Twoja sprawa, to prywatne sprawy rodziny”. Wiele osób nie wyraża sprzeciwu, obawiając się, że interwencja nic nie da, a co gorsza może nasilić przemoc. Zdarza się też, że po prostu się boimy i nie do końca wiemy, jak zachować się w sytuacji, kiedy jest świadkiem przemocy wobec dziecka.
Przeczytaj także: Stop przemocy wobec dzieci. Co możemy i powinniśmy zrobić, gdy widzimy krzywdę dziecka?
Co możemy zrobić, widząc przemoc wobec dziecka?
Postronny świadek przemocy może czuć się bardzo niekomfortowo, zareagować w sposób impulsywny, agresywny i tym samym podsycić negatywną atmosferę i eskalujący konflikt. Dlatego warto unikać zwrotów typu Uspokój się!, Co Ty wyprawiasz?! Zamiast tego lepiej postarać się zmniejszyć napięcie i agresję, pomóc wyciszyć się rodzicowi/opiekunowi, a tym samym ochronić dziecko.
- Po pierwsze, warto nawiązać kontakt wzrokowy, obserwować sytuację, dać znać, że widzimy, co się dzieje, że patrzymy na zachowanie dorosłego. Mamy do tego pełne prawo.
- Po drugie, można podejść do dorosłej osoby i spróbować obniżyć jego napięcie, słowami: Przepraszam, czy coś się stało?,Mogę jakoś pomóc?,Widzę, że jesteście w bardzo trudnej sytuacji, Też mam dzieci, wiem, że czasami jest bardzo trudno.
- Jeśli rodzic/opiekun zachowujący się nieodpowiednio nie przyjmuje opcji pomocy ani wsparcia, dalej jest wzburzony – trzeba nazwać sytuację i opisać to, co się widzi – bez interpretacji, wystarczą suche fakty, stwierdzenia:. Widzę, że zbił Pan swoje dziecko. Proszę przestać,Widać, że jest Pani bardzo trudno. Krzyczy Pani na dziecko, a ono się boi. Proszę tak nie robić.
Przemoc to nie tylko bicie dzieci, również przemoc psychiczna krzywdzi – krzyk, poniżanie, wyzywanie rani dziecko równie mocno co klapsy. W sytuacji, kiedy widzisz, że rodzic brutalnie krytykuje dziecko, krzyczy na nie – zareaguj. Spróbuj obniżyć napięcie, powiedzieć co widzisz, stań po stronie dziecka.
W sytuacji, jeśli rodzic/opiekun jest agresywny, nie słucha Twoich komunikatów, nie zmienia swojego zachowania – wezwij policję – zadzwoń na 997 lub 112. Powiadom o widzianej sytuacji, opisz miejsce zdarzenia, poproś o interwencję policji na miejscu lub złożyć zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa, co obliguje policję do zajęcia się sprawą.
Jak duże znaczenie ma niezgoda na przemoc wobec dzieci?
Sposób zachowania świadka przemocy ma ogromne znaczenie. Pokazuje osobie, która krzywdzi dziecko, że inni na to nie przyzwalają. To jasny sygnał, że takie metody nie są akceptowane ani odpowiednie. Dla rodzica, który stracił cierpliwość, jest w bardzo silnych emocjach zwrócenie uwagi obcej osoby, może pomóc mu przerwać krzywdzące zachowanie i poczuć wyrzuty sumienia, które skłonią go do zmiany podejścia do dziecka.
Dla dziecka, w którego obronie staje inny dorosły, to też jasny sygnał, że zachowanie rodzica/opiekuna jest nieodpowiednie, że to dorosły zachowuje się źle, nie dziecko. Zatrzymanie przemocy to uchronienie dziecka przed bardzo negatywnymi konsekwencjami takiej sytuacji – obniżenia samooceny, trudnościami w nauce, odreagowaniu napięcia w sposób agresywny lub autodestrukcyjny.
Reagując na przemoc wobec dziecka, dajesz mu wsparcie, pokazujesz, że jest ważne, nawet dla obcej osoby i że są ludzie, którym można zaufać.
Bez względu na to, czy sytuacja, którą obserwujesz, jest jednorazowa, czy osoba, która stosuje przemoc wobec dziecka podejmować się tego wielokrotnie, masz prawo i obowiązek zakomunikować, że nie zgadzasz się na takie traktowanie małego człowieka. Możliwe, że będziesz pierwszym dorosłym, który stanie w jego obronie.
Telefony, z których możesz skorzystać w sytuacji, kiedy podejrzewasz, że dziecko jest krzywdzone:
- Telefon w sprawie bezpieczeństwa dzieci – 800 100 100 (anonimowy, działa od poniedziałku do piątku 12.00-15.00, czwartek 16.30-20.30)
- Komitet Ochrony Praw Dziecka – 22 626 94 19
- Telefon dla Rodziców i Nauczycieli w sprawie Bezpieczeństwa Dzieci – 800 100 100
- Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży – 116 111.
Strona Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę – tam znajdziesz więcej informacji na temat skutecznego reagowania na różne formy krzywdzenia dzieci: https://fdds.pl/co-robimy/kampanie/reaguj.html
Może zainteresować Cię również: Wypalenie rodzicielskie – czym jest i jak sobie z nim radzić?