To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Kaszel suchy i mokry – najważniejsze różnice
Rozpoznanie rodzaju kaszlu jest niezbędne do jego prawidłowego leczenia. Kaszel mokry pojawia się wtedy, gdy w drogach oddechowych produkowany jest nadmiar wydzieliny. Trudno ją wykrztusić ze względu na lepką, gęstą konsystencję. Ponieważ taki śluz oblepia nabłonek dróg oddechowych, upośledza ich prawidłową pracę, a dodatkowo zwiększa ryzyko rozwoju nadkażenia bakteryjnego. W takim przypadku wskazane są preparaty, które rozrzedzają wydzielinę i ułatwiają jej odkrztuszanie.
Z kolei kaszel suchy rozwija się w wyniku podrażnienia dróg oddechowych, np. przez rozwijający się w nich stan zapalny, wysuszoną śluzówkę czy wdychane zanieczyszczenia. Ponieważ nie dochodzi do nadprodukcji wydzieliny, nie ma czego odkrztuszać. Dlatego taki kaszel nie przynosi żadnych korzyści, a wręcz przeciwnie, pogłębia podrażnienie błon śluzowych i męczy chorego. Jego leczenie obejmuje więc środki hamujące odruch kaszlowy i łagodzące podrażnienie śluzówki gardła.
Porost islandzki – niepozorny organizm o niezwykłych właściwościach
Chociaż porosty mogą na pierwszy rzut oka przypominać rośliny, tak naprawdę są one zbudowane z połączenia grzybów i glonów. Ta specyficzna symbioza tworzy unikalny organizm, który jest w stanie przeżyć w trudnych warunkach z niewielkim dostępem do wody.
Niestety z jednym czynnikiem porosty nie potrafią sobie poradzić, a są nim zanieczyszczenia środowiska. Dlatego występują one głównie na terenach oddalonych od dużych aglomeracji ludzkich – w tundrze, na pustyniach, stepach czy wysoko w górach.
W lecznictwie wykorzystujemy konkretny gatunek porostu – tarczownicę (inaczej płucnicę) islandzką, potocznie nazywaną porostem islandzkim. Jest on bogaty w składniki aktywne, z których najważniejsze są:
- polisacharydy – działają osłaniająco i powlekająco na błonę śluzową, dzięki czemu łagodzą ich podrażnienia i wspomagają regenerację,
- kwasy porostowe – wykazano ich właściwości przeciwdrobnoustrojowe wobec bakterii, wirusów i grzybów. Dzięki temu mogą wspomóc organizm w walce z infekcją.
Jak działa syrop islandzki?
Syrop islandzki powleka śluzówkę jamy ustnej, gardła i krtani ochronną warstwą i w ten sposób zmniejsza jej podrażnienie spowodowane przez wspomniane wcześniej czynniki.
Ponadto syrop islandzki skutecznie łagodzi suchy kaszel, co wynika przede wszystkim ze wspomnianego wcześniej działania osłonowego i powlekającego. Dodatkowo nawilża on błonę śluzową, przez co zmniejsza jej przesuszenie. W ten sposób syrop islandzki eliminuje czynniki nasilające suchy kaszel. Co więcej, wspomaga on też regenerację śluzówki, a to może przyspieszyć powrót do zdrowia.
Kto może stosować syrop islandzki?
Syrop islandzki ma skład bezpieczny dla różnych grup pacjentów. Jako jeden z nielicznych preparatów na suchy kaszel może być podawany maluchom już od 1. roku życia. A ponieważ nie zawiera cukru, jest odpowiedni dla osób zmagających się z cukrzycą.
Jak stosować syrop islandzki?
Ponieważ syrop islandzki łagodzi suchy kaszel, możesz stosować go o każdej porze dnia, nawet bezpośrednio przed snem. Zalecane dawkowanie zależy od wieku chorego:
- najmłodsze dzieci powinny przyjmować 2 razy dziennie 5 ml (czyli jedną łyżeczkę do herbaty) preparatu,
- dzieci powyżej 8. roku życia mogą stosować syrop w takiej samej dawce, ale 4 razy dziennie,
- dla młodzieży starszej niż 16 lat i dorosłych dawkowanie wynosi 4 razy dziennie po 10 ml.
Podsumowując, syrop islandzki to skuteczny środek na suchy kaszel. Łagodzi podrażnioną różnymi czynnikami śluzówkę dróg oddechowych i wspomaga jej regenerację. Regularne i zgodne z zaleceniami dawkowanie może przynieść ulgę w dolegliwościach wywołanych suchym kaszlem u dzieci i dorosłych.
To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Źródła:
- Krenke, K., Doniec, Z., Mastalerz-Migas, A., Mazurek, H., Bieńkowski, P., Jackowska, T., & Kulus, M. (2022). Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w kaszlu u dzieci – aktualizacja. Lekarz POZ, 8(3): 173-192.
- Studzińska-Sroka, E., & Bylka, W. (2010). Porost islandzki – związki czynne, aktywność biologiczna. Farmaceutyczny Przegląd Nauk, 7: 23-27.
- Krajewska, J., (2015). Właściwości lecznicze porostu islandzkiego, Lek w Polsce, 01/15 (284): 52–56.