To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Prawie 100 000 psów w Polsce czeka aż dobry człowiek odmieni ich pieskie życie. Część z nich trafiło tam z powodu dzieci: okazały się nietrafionym świątecznym podarunkiem dla najmłodszych członków rodziny lub stały się zbyt dużym obciążeniem dla świeżo upieczonych rodziców. Zdecydowana większość to kundelki. Z tego powodu wypadający 25.10 Dzień Kundelka stał się symbolem czworonogów, które trafiły do przytuliska.
Ćwiczenia z empatii
Dzieci, zwłaszcza małe, i pies to dla wielu osób niewyobrażalne połączenie. Tymczasem bardzo często maluchy tworzą świetny zespół wraz z czworonożnymi przyjaciółmi. Psy potrafią oddać całe swoje serce rodzinie, zwłaszcza jej najmłodszych członkom. Dzieci zaś bardzo zżywają się z czworonogami. Maluchy, w których domu mieszka także pies, szybciej uczą się empatii i odpowiedzialności. Według psychologów częsty kontakt młodego człowieka z psem procentuje w ich dorosłym życiu. Dzieci, które dorastały w rodzinie z psami są bardziej zmotywowane, przyjacielskie i zorganizowane[1].
– Sama od dzieciństwa wychowywałam się z psami i na psy nie zeszłam. Jestem, byłam i będę psiarą, dlatego nie wyobrażałam sobie, żeby w moim domu mogło zabraknąć psa. Psy były zanim pojawiły się dzieci i są z nami cały czas. Dzieciaki mają świetną więź z naszą bokserką, seterem i wielorasowcem. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że zabawę dzieci i zwierząt trzeba nadzorować, ale ja nie jestem z tych matek, które histeryzują, bo pies polizał dziecko po nosie.Będąc z psami, dzieci uczą się odpowiedzialności, wrażliwości. Mają towarzystwo do ruchowych zabaw, z czego ludzka i psia część rodziny jest zadowolona. Mam wrażenie, że chorują mniej niż ich rówieśnicy – mówi Katarzyna, managerka z Krakowa.
Jak pies wpływa na zdrowie dziecka?
Wielu dorosłych drży na myśl o wszystkich chorobach, jakich dziecko może nabawić się w czasie kontaktu z psem. Oczywiście, że zakażenie bąblowicą, toksokarozą, giardiozą (lambliozą), leptospirozą, świerzbowcem psim, wścieklizną czy dypilodozą jest możliwe. Jednak zachowując zasady higieny, dbając o regularne szczepienia i odrobaczania psa, można to prawdopodobieństwo znacząco zmniejszyć.
Wspólne wychowanie dzieci i psów wpływa za to bardzo pozytywnie na wiele aspektów życia. W przypadku dzieci w badaniach naukowych wykazano, że wczesne obcowanie z psem przyczynia się do obniżenia ryzyka wystąpienia chorób alergicznych, a także pozytywnie wpływa na rozwój emocjonalny malucha. Amerykańscy naukowcy udowodnili, że stały kontakt ze zwierzętami we wczesnym dzieciństwie lub nawet życiu płodowym, może powodować mniejszą skłonność do wzmożonej reakcji na alergeny. Zmniejsza się także ryzyko wystąpienia astmy czy egzemy[2]. Pies, który mieszka w domu czy mieszkaniu razem z dziećmi stale oddziałuje na ich układy immunologiczne. To zmniejsza ilość chorób o podłożu alergicznym u dzieci z grupy ryzyka. Istnieją także dowody na to, że dzieci wychowujące się z psami rzadziej zapadają na atopowe zapalenie skóry[i].
Pies przyczynia się do lepszej kondycji fizycznej wszystkich domowników. W przypadku dorosłych udowodniono, że właściciele psów mają lepszą wydolność układu krążenia, niższe tętno i ciśnienie w stosunku do osób nie posiadających psa w domu[3]. Jeżeli chodzi o dzieci, to zauważono, że maluchy, które mają psa rzadziej cierpią na otyłość i mają zwiększoną motywację do regularnej aktywności fizycznej[4].
Fakt posiadania psa bardzo wspomaga rozwój psychiczny i emocjonalny dziecka. Udowodniono, że osoby opiekujące się czworonogiem łatwiej nawiązują interakcje społeczne i rzadziej cierpią na samotność. Obecność psiaka uspokaja, tworzy poczucie bezpieczeństwa i zaufania oraz pozwala się otworzyć. Nawet psychoterapeuci zauważyli, iż sama obecność psa podczas sesji terapeutycznej może wzmacniać jej efekty zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Pacjenci chętniej i szybciej zaczynali opowiadać o swoich problemach, mówiąc później, że obecność psa zmotywowała ich do tego[5].
Dzieci mające psiego przyjaciela są także mniej zestresowane. W dodatku rzadziej cierpią na bezsenność i śpią bardziej efektywnie[6]. Z resztą czy jest bardziej urokliwy widok niż śpiący słodko maluch, przy którego łóżku czuwa ukochany pies?
Jak przygotować dzieciaki i psa ze schroniska do wspólnego życia?
Kiedy w domu pojawić ma się nowy, ludzki członek rodziny, rodzice starają się stworzyć dla niego bezpieczną, zaciszną przestrzeń. Podobnie trzeba zachować się w chwili, kiedy zdecydujemy się na zaadoptowanie psiaka ze schroniska. Nim „sierściuch” trafi do naszego domu, zorganizujmy miejsce, w którym będzie mógł odpocząć od gwaru i dziecięcych zabaw. Wybierzmy także przytulankę, ubranie lub kocyk, które należy do dziecka i umieśćmy ja na posłaniu, na którym będzie leżał pies. Dzięki takiemu zabiegowi, adopciak od pierwszych chwil w nowym domu będzie oswajał się z zapachem dziecka.
Dziecko i pies ze schroniska mogą różnie na siebie zareagować. Czasami początki bywają trudne i być może zajdzie potrzeba choćby chwilowego rozdzielenia. Właśnie dlatego przed przywiezieniem nowego członka rodziny, zaopatrz się w bramkę, którą w razie potrzeby odgrodzisz malucha i psa.
Gdy tylko już piesek pojawi się w domu, pozwól mu na zapoznanie się z dzieckiem, jego zabawkami, akcesoriami etc. Jednocześnie staraj się jak najszybciej wskazywać, jakie zachowania akceptujesz, a jakich nie – np. pies może spać na dywanie leżącym w pokoju dziecka, ale nie wolno mu wskakiwać do dziecięcego łóżeczka.
Zanim próg waszego domu pojawi zaadoptowany ze schroniska pies, porozmawiaj z najmłodszymi członkami rodziny o tym wydarzeniu. Opowiedz o odpowiedzialności, obowiązkach, wspólnej zabawie i tym, jak należy postępować z psem. Dzieci uwielbiają pomagać i angażować się w działanie razem z rodzicami. Zaproponuj maluchowi, by pomógł ci wybrać miskę, obrożę, przysmaki czy smycz dla psa.
To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Pies to nie zabawka, czyli edukuj dziecko
Uczul dziecko na fakt, że pies to nie zabawka. To żywe stworzenie, które czuje, ma swoje zdanie i potrzeby. Powtarzaj często, że psu nie wolno dokuczać. Wytłumacz, że pies zazwyczaj lubi głaskanie, ale nadmierne przytulanie może odebrać źle. Wyczuł pociechę, że adopciak może źle odbierać gwałtowne ruchy i głośne dźwięki.
Kiedy tylko pies przekroczy próg mieszkania, pozwól dziecku podejść bliżej i zobaczyć nowego członka rodziny. Spokojnie i wolno pokaż, jak należy głaskać pieska. Nie przybliżaj jednak psa i dziecka na siłę blisko siebie. To pies powinien poczuć się na tyle pewnie, by podejść do malucha. Ważne, by w czasie pierwszych kontaktów psa i dziecka, pies trzymany był na smyczy. W razie trudnej sytuacji, będzie można łatwiej odzyskać kontrolę. Nie można także zostawiać psa i dziecka bez nadzoru osoby dorosłej.
Zalety adopcji psa ze schroniska
Decydując się na wprowadzenie do rodziny psa, naprawdę warto przemyśleć zaadoptowanie schroniskowego, psiego nieszczęścia. Adopcja takiego zwierzaka ma bardzo wiele plusów. Wśród nich wymienić można dobry uczynek dla cierpiących zwierząt, walkę z pseudohodowcami czy szansę na zdobycie wspaniałego, psiego przyjaciela.
Mając małe dzieci, trzeba wybrać psa, który nie będzie stwarzał problemów wychowawczych. Na poznanie charakteru psa potrzebny jest czas. Pracownicy i wolontariusze działający w schroniskach mają wystarczającą ilość czasu, by dobrze poznać charakter znajdujących się pod ich opieką zwierzaków. Z pewnością szczerze doradzą pieski, które dobrze rokują w kontaktach z maluchami. W schroniskach wybór psów jest (niestety) ogromny, więc z pewnością bez problemu znajdziesz psa, który pasuje zarówno charakterem, jak i wielkością czy typem do twoich wymagań.
Przebywające w schronisku zwierzaki znajdują się pod opieką lekarza weterynarii. Wszystkie są wysterylizowane, zaszczepione i sprawdzone pod kątem wielu chorób. Przymierzając się do adopcji konkretnego pieska, pracownicy schroniska opowiedzą o jego historii choroby. Poinformują, czy ewentualne dolegliwości mogą być utrudnieniem w kontakcie z dziećmi i jak bardzo kosztowne jest ich leczenie.
Adopcja psa ze schroniska – pomoc behawiorysty
W większości schronisk pracują behawioryści i trenerzy. Oferują pomoc i doradztwo w czasie procesu adaptacyjnego. Obecność fachowca, który pomoże skorygować ewentualne błędy i przygotuje wszystkich do wspólnego życia jest nieoceniona. A w przypadku adopcji psiaka ze schroniska – darmowa. Bezpłatne doradztwo to z resztą często nie jedyny finansowy bonus. Nierzadko schroniska przygotowują dla swoich psów „pakiety startowe”, w ramach których nowy właściciel otrzymuje niezbędne gadżety dla psa (np. miskę, zabawkę, paczkę przysmaków i małe opakowanie karmy).
Przed ostateczną decyzją o adopcji psa ze schroniska, trzeba koniecznie szczerze porozmawiać o niej z najbliższymi. Na tak poważny krok muszą zgodzić się wszyscy członkowie rodziny. Trzeba także sprawdzić, czy nikt nie ma alergii na psa i wszyscy rozumieją, że obecność pupila to mnóstwo radości, ale i obowiązki. Życie z dziećmi wymaga dobrej organizacji i wielu poświęceń. Czy opieka nad psem nie okaże się zbyt dużym wyzwaniem? Na to pytanie muszą odpowiedzieć sobie rodzice, którzy chcą przygarnąć psa. Jeśli tylko są zdecydowani i zdeterminowani, to w okolicznym przytulisku na pewno znajdą przyjaciela na całe życie, zarówno dla nich, jak i dla swoich pociech.
To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.[1] Gee N., Sherlock T., Bennett E. et al.: Preschoolers’ adherence to instructions as a function of presence of a dog and motor skills task. Anthrozoos, 2009, 22(3), 267-276.
[2] Ownby D., Johnson C.: Does exposure to dogs and cats in the first year of life influence the development of allergic sensitization? Curr. Opin. Aller. Clin. Immunol., 2003, 3, 517-522.
[3] Allen K., Blascovich J., Mendes W.: Cardiovascular reactivity and the presence of pets, friends, and spouses: The truth about cats and dogs. Psychosom. Med., 2002, 64, 727-739.
[4] Timperio A., Salmon J., Binh C. et al.: Is dog ownership or dog walking associated with weight status in children and their parents? Health Prom. Jour. of Aust., 2008, 19(1), 60-63.
[5] Prothmann A., Bienert M., Ettrich C.: Dogs in child psychotherapy: effects on state of mind. Anthrozoos, 2006, 19(3), 265-277.
[6] Müllersdorf M., Granström F., Sahlqvist L. et al.: Aspects Of Health, Physical/Leisure Activities, Work And Socio-Demographics Associated With Pet Ownership
[i] Gern J., Reardon C., Hoffjan S. et al.: Effects of dog ownership and genotype on immune development and athopy in infancy. J. Aller. Clin. Immunol., 2004, 113(2), 307-314.