Co zrobić, gdy ość stanie w gardle u dziecka?
Jeśli dziecko skarży się na ostry, kłujący ból gardła i mamy pewność, że winna temu może być ość z dopiero co jedzonej ryby, trzeba działać szybko. Zanim podejmiemy się usuwania ości, opanujmy emocje i spróbujmy uspokoić dziecko. W ten sposób łatwiej będzie mu pomóc.
Jak usunąć ość z gardła u dziecka? Przygotujmy latarkę (może być ta z telefonu komórkowego) i długą pincetę. Poprośmy malucha, aby szeroko otworzył buzię. Oświetlając przełyk, spróbujmy zlokalizować wbitą ość. Najczęściej ości wbijają się w górne elementy gardła: migdałki, nasadę języka, dołki językowo-nagłośniowe, tylną ścianę gardła. Jeśli to możliwe, spróbujmy wyciągnąć ją przy pomocy jak najdłuższej, odkażonej pincety.
Co dalej? Wbita ość może podrażniać gardło i sprzyjać rozwojowi infekcji. Dlatego po jej wyjęciu warto zastosować spray do gardła np. Ectilan z nawilżającą ektoiną i przeciwzapalnymi nanocząsteczkami srebra. Dobrze też obserwować dziecko, aby w razie potrzeby szybko uzyskać pomoc lekarza.
Przeczytaj także: Zadławienie u niemowląt i dzieci – jak wykonać pierwszą pomoc?
Ość w gardle u dziecka – kiedy do lekarza?
Jeśli nie widzimy ości w gardle dziecka bądź nie możemy jej samodzielnie wyciągnąć, potrzebna będzie specjalistyczna pomoc. Najlepiej laryngologiczna, jednak to nie zawsze jest możliwe. Szczególnie w święta i inne dni wolne od pracy. W takiej sytuacji należy dowiedzieć się, gdzie w regionie odbywa się całodobowy ostry dyżur otolaryngologiczny (lub chirurgiczny), i tam się z dzieckiem udać. Laryngolog (czy lekarz innej specjalności) zbada dziecko przy pomocy narzędzi laryngologicznych – lusterka, fiberoskopu czy wideolaryngoskopu, precyzyjnie usunie ość z gardła i jeśli uzna za konieczne, przepisze antybiotyk (aby zapobiec ewentualnemu zakażeniu).
Jeśli dziecko odkrztusza krew, ma problemy z oddychaniem, sinieje, traci przytomność, nie można zwlekać. W takich sytuacjach trzeba od razu wezwać pogotowie.
Zalegająca ość w gardle dziecka może powodować obrzęk i ograniczać drożność dróg oddechowych. Istnieje też ryzyko, że ość uszkodzi aortę – tętnicę główną znajdującą się po lewej stronie przełyku. Warto też dodać, że niewyjęta ość może powodować poważne zmiany i owrzodzenia na przełyku, a nawet doprowadzić do sepsy. Takie przypadki zdarzają się rzadko, ale realnie zagrażają zdrowiu i życiu.
Czego nie robić, gdy ość utknie w gardle dziecka?
Zalegająca w gardle ość się nie rozpuści, dlatego wbrew powszechnie znanym domowym sposobom, na nic się zda picie coca-coli, słonej wody czy octu. To samo dotyczy podawania dziecku oleju na zalegającą ość w gardle. Nie pomoże też zjedzenie banana, ziemniaków, chleba. Takie działania zamiast pomóc, mogą poważnie zaszkodzić.
Spożywanie czegokolwiek wywołuje odruch przełykania, podczas którego mięśnie okrężne gardła kurczą się, przez co ość może wbić się jeszcze głębiej i stać się trudniejsza do usunięcia. Dlatego jeśli dziecku utknie ość w gardle, nie podajemy mu nic do jedzenia ani do picia. Samodzielnie próbujemy wyjąć ość, a jeśli to niemożliwe, udajemy się do lekarza.
Podobnie jest z kaszlem, mimo iż ten odruch samoistnie pojawiają się podczas zakrztuszenia czy zadławienia. Z reguły pomaga pozbyć się z dróg oddechowych ciała obcego, jednak nie jest wskazany w tym przypadku. Podczas kaszlu, który wywołuje skurcz mięśni, ość może wbić się głębiej w ścianki gardła i wywołać powikłania. Dlatego w takich sytuacjach nie zachęcamy dziecka do kaszlu, ale staramy się jak najszybciej usunąć zalegającą ość – samodzielnie lub z pomocą lekarza.
Jakie objawy wywołuje ość wbita w gardło?
O tym, że dziecku utknęła ość w gardle, nie zawsze można dowiedzieć się od razu po posiłku. Zwłaszcza jeśli dotyczy to maluszków, które nie potrafią jeszcze dokładnie powiedzieć, co im dolega. Dzieci poniżej 2. roku życia sygnalizują, że coś jest nie tak, płaczem, rozdrażnieniem, wskazywaniem bolących miejsc, pojedynczymi słowami. Jeśli do tego odmawiają jedzenia i picia, pokasłują, wskazują na ból gardła – możemy się domyślać, że przyczyną jest wbita w gardło ość. W przypadku niemowląt i małych dzieci najlepiej od razu udać się na pogotowie.
Może się też zdarzyć, że zalegająca w gardle mała ość nie daje ostrych charakterystycznych objawów. Może wywoływać drapanie w gardle, swego rodzaju dyskomfort, sporadyczny suchy kaszel, o czym dziecko poinformuje rodziców dopiero po jakimś czasie. W takiej sytuacji warto najpierw samodzielnie obejrzeć jamę ustną i gardło pociechy, a następnie skonsultować się z lekarzem.
Typowe objawy wskazujące na zalegającą w gardle ość z reguły są nagłe, gwałtowne. To przede wszystkim:
- ostry ból gardła, nasilający się przy przełykaniu, jak przy anginie,
- niechęć do jedzenia i picia z obawy przed bólem,
- uczucie drapania, pieczenia w gardle/przełyku,
- ból szyi,
- suchy kaszel, często napadowy,
Objawy alarmowe:
- zaburzenia oddychania,
- wydzielina podbarwiona krwią,
- sinica,
- utrata przytomności.
Czy podawać dzieciom ryby?
Dietetycy zalecają, aby wprowadzać ryby do diety dziecka już od 7. miesiąca życia. To ważny składnik diety, który wpływa zarówno na rozwój fizyczny, jak i umysłowy. Ryby są świetnym źródłem białka, witamin A i D. Ponadto dostarczają do organizmu mnóstwo dobroczynnych kwasów omega-3 i omega-6, stymulujących funkcje poznawcze mózgu, a także wspierających odporność. Uważa się, że dzieci jedzące ryby w mniejszym stopniu narażone są na rozwój chorób alergicznych czy niedokrwistość. Powodów by je jeść jest więc co niemiara.
Niestety na polskich stołach ryby pojawiają się od święta. Dlatego Wigilię i Boże Narodzenie (a także wakacyjne wypady nad morze) warto potraktować jako okazję do dobrej zmiany dietetycznej. W tym czasie razem z dzieckiem próbujmy różnych rybnych potraw. Zróbmy to, pamiętając przy tym, aby dokładnie sprawdzić porcję pociechy: oczyścić filet z ości, a kawałki ryby rozdrobnić. Dla najmłodszych zamiast tradycyjnych smażonych dzwonków z karpia, lepiej przygotować zmielone i gotowane pulpety czy klopsiki rybne. Dobrym pomysłem może okazać się też zupa rybna. Nie bójmy się podawać dzieciom ryb! Im częściej będziemy je serwować (i sami jeść), tym szybciej przekonany do tego nasze dzieci.
Może zainteresować Cię także: 6 pytań do dietetyka – rola kwasów DHA w diecie dziecka
