Huggy Wuggy – potwornie śmieszny czy śmiertelnie groźny?
Niebieska maskotka z pozoru wygląda, jak wiele pluszaków, do czasu aż nie spojrzymy na jej głowę – szereg ostrych, powykrzywianych zębów oraz niepokojący wyraz twarzy, może wzbudzić, co najmniej zdziwienie. Jednak sam wygląd, to nie wszystko, co warto wiedzieć o Huggy Wuggy.
To postać z gry wideo „Poppy’s Playtime” survival horroru, wydanego przez MOG Games. Gra opowiada o byłym pracowniku firmy produkującej zabawki, który po 10 latach wraca do fabryki po tajemniczym zniknięciu całej załogi. Okazuje się, że zabawki stają się krwiożerczymi mordercami, a jednym z potworów, który zabija poprzez przytulanie się do ofiary jest Huggy Wuggy.
Pluszowa postać, która dzieciom kojarzy się z czymś miłym, przyjemnym, bezpiecznym, w grze pokazana jest jako śmiertelny przeciwnik. Wywołuje lęk i przerażenie. W szkołach w Wielkiej Brytanii oraz USA dzieci zaczynają naśladować i odgrywać zachowania i scenki zaobserwowane w grze – przyduszanie, szeptanie wulgaryzmów czy ściskanie innych osób bez zgody. Dodatkowo najmłodsi zgłaszają lęk i niepokój w związku z oglądaniem wielu materiałów z Huggy Wuggy, które pojawiły się w serwisach YouTube i TikTok.
To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Kontrola rodzicielska na celowniku – czy wiesz, co ogląda Twoje dziecko?
Młodzi odbiorcy mogą spotkać się z treściami nieodpowiednimi do ich wieku w wielu miejscach w sieci. Internet to nie jedyne źródło zagrożenia. Dzieci o grach czy filmikach z przemocą w tle często dowiadują się od swoich rówieśników. Jednorazowa styczność dziecka z przemocą czy niewłaściwym zachowaniem, o czym można porozmawiać z rodzicem, to co innego niż systematyczne oglądanie filmików, granie w gry pełne przemocy i wulgarności. Bardzo ważne jest, aby wiedzieć, co ogląda w internecie najmłodszy członek rodziny, aby uchronić go przed poważnymi konsekwencjami.
Budzący lęk bohaterzy z bajek i filmów nie są fenomenem naszych czasów – znana od końca XX wieku Buka z Muminków straszyła wiele osób o wrażliwych charakterach. Postać MoMo, czyli strasznej kobiety o wyłupiastych oczach pojawiła się kilka lat temu i również siała strach wśród dzieci. MoMo Challenge to forma gry, gdzie makabryczna lalka wysyła przerażające instrukcje i groźby w przypadku niewykonania poleconego zadania.
Dzieci, które jeszcze w stu procentach nie odróżniają fikcji od rzeczywistości, nie przewidują swoich konsekwencji, mogą być narażone na wiele nieprzyjemnych sytuacji, doświadczać lęku, niepokoju oraz czuć zagrożenie i bezsilność.
Świadomość tego, na jakie strony oraz z jakich serwisów korzysta dziecko, daje szansę rodzicowi szybkiego zareagowania, kiedy widzi zmianę w zachowaniu swojej córki czy syna. Rozmowa, wyjaśnienie konsekwencji pewnych zachowań, poznanie perspektywy dziecka, ukojenie jego lęków czy wątpliwości, pomaga maluchowi poradzić sobie, z tym, co zobaczył.
Sygnały dziecięcego lęku – po czym poznać, że dziecko jest przerażone?
Lęk jest emocją, która pojawia się w przypadku przewidywania zagrożenia, nie musi wystąpić realne niebezpieczeństwo, aby dziecko obawiało się określonej sytuacji czy przedmiotu. Wyobraźnia małego dziecka działa bardzo intensywnie, dlatego warto kontrolować treści, które ogląda.
Sześcio- czy siedmiolatek nie odróżnia całkowicie sytuacji wymyślonych, wyobrażonych od realnych. Uczy się poprzez naśladowanie i modelowanie zachowań, które obserwuje. Obrazy niedostosowane do wieku mogą wywołać w dziecku lęk, obawy czy złość, z którymi trudno mu będzie sobie poradzić.
Objawy, które mogą się pojawić, kiedy dziecko ogarnia lęk:
· wycofanie się, niechęć do interakcji z innymi,
· reakcje agresywne, wzmożone wybuchy złości, impulsywność,
· duża drażliwość i irytacja,
· moczenie nocne,
· problemy z zasypianiem, wybudzanie się w nocy,
· mogą pojawić się zachowania obserwowane u młodszych dzieci (cofnięcie się do wcześniejszych faz rozwojowych – regresja).
To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Jak wyciszyć dziecięce lęki – co robić, gdy dziecko się boi?
Zauważ dziecięcy lęk, pomóż go nazwać – „Boisz się potworka z gry?”, „Czujesz się niepewnie, kiedy kolega opowiada Ci o Huggy Wuggy?”
Porozmawiaj z dzieckiem na temat jego strachu – wykorzystaj rysunek, poproś, aby syn lub córka narysowali to, co wywołuje w nich strach. Możesz też poprosić, o to, żeby dziecko zademonstrowało w zabawie misiami, lalkami lub autkami sytuację, która go przeraża.
Uznaj dziecięcy lęk – zapewnij, że można się bać różnych rzeczy, że każdy z nas czasami doświadcza lęku. Nie bagatelizuj ani nie oceniaj, wysłuchaj swoje dziecko z uwagą. Daj zrozumienie i wsparcie.
Zapytaj, czy chce się przytulić – jeśli tak bądź blisko. Jeśli nie – dowiedz się od pociechy, czy możesz coś zrobić, by poczuła się lepiej, spokojniej, bezpieczniej. Powiedz: „Jestem z Tobą”, „Możemy razem poszukać pomysłów, jak sobie poradzić z lękiem”.
Przypomnij dziecku,jak do tej pory radziło sobie z sytuacjami, w których się bało. Co mu wtedy pomagało?
Może zainteresować Cię także: 6 pytań do psychologa – dziecięce lęki
Magdalena Lange-Rachwał, Moje dziecko się boi. Jak mogę mu pomóc? Difin SA, Warszawa 2019
Anna Szczepaniak, Lęk i zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży. Informator Oświatowy, nr 1, 2013, s. 25-31