Pozytywne właściwości miodu
Miód znalazł zastosowanie w domowych apteczkach jako panaceum w zapobieganiu i leczeniu schorzeń układu oddechowego. Wykazuje działanie wykrztuśne oraz napotne. Stosowany jest w leczeniu:
- przeziębienia,
- chrypki,
- kaszlu,
- zapalenia gardła,
- suchości w gardle,
- zapalenia zatok,
- kataru,
- dreszczy,
- w przypadku podwyższonej temperatury.
Miód łagodzi objawy na tle alergicznym, zmniejszając obrzęk błon śluzowych. Zawiera w swoim składzie pyłek kwiatowy, który dodatkowo potęguje jego właściwości immunomodulujące. Niektórzy naukowcy są zdania, że doustne podawanie miodu naturalnego może stymulować i zwiększać produkcję przeciwciał podczas pierwotnej i wtórnej odpowiedzi układu odpornościowego. Immunostymulujące działanie miodu pozwala na wykorzystanie go jako produktu wspomagającego w leczeniu astmy oskrzelowej, skazy krwotocznej, anginy, zapalenia zatok czy w stanach pooperacyjnych.
Najbardziej różnorodny zestaw pyłków ma miód wielokwiatowy. Oprócz wzmacniania odporności, miód wykazuje także działanie bakteriobójcze. Hamuje rozwój bakterii, grzybów, wirusów, pierwotniaków czy paciorkowców.
Wartość odżywcza miodu zależy od jego pochodzenia i gatunku, a szacuje się że jest go blisko 320 odmian. Co ciekawe, im miód jest ciemniejszy, tym więcej w nim czynnych biologicznie składników, a co za tym idzie – jego wartość prozdrowotna jest wyższa.
Niebezpieczeństwo związane ze spożyciem miodu przez dzieci
Najlepszym wyborem jest surowy miód, uzyskany z miodarki, bez stosowania zabiegów takich jak podgrzewanie czy filtracja. Nieprzetworzony miód zachowuje wszystkie substancje biologicznie czynne, a dodatkowo może zawierać nieco więcej pyłku, który wykazuje działanie wspomagające odporność. Mimo, że surowy miód jest najzdrowszy, to jednak nie zaleca się podawać go dzieciom poniżej 1. roku życia. Miód nie jest dla nich bezpiecznym pokarmem z tego względu, że może zawierać przetrwalniki Clostridium botulinum, wywołujące botulizm dziecięcy. Wobec tego nie należy wprowadzać miodu do diety dziecka przed ukończeniem 12 miesiąca życia, chyba że przetrwalniki zostały inaktywowane za pomocą wysokociśnieniowych i wysokotemperaturowych metod przemysłowych. Botulizm niemowlęcy występuje najczęściej u dzieci między 3 a 20 tygodniem życia. Niemowlęta, z uwagi na brak w pełni wykształconej mikroflory naturalnej jelit oraz niedojrzałe komórki układu immunologicznego, są szczególnie podatne na zasiedlenie jelit przez przypadkowo połknięte spory Clostridium botulinum. U dzieci starszych i osób dorosłych bogata mikroflora jelit oraz w pełni rozwinięty wrodzony i swoisty układ odpornościowy potrafią walczyć z bakterią. U dzieci starszych można w powodzeniem wprowadzić do diety ten wartościowy produkt, należy to jednak robić stopniowo i upewnić się, że u dziecka nie wystąpią objawy alergiczne.
Dzieci nie zawsze akceptują smak miodu. Jeśli dziecko nie polubi go od razu, można włączać go do diety stopniowo:
- dodając łyżeczkę miodu do płatków zbożowych,
- podając na grzance z masłem,
- stosując jako składnik koktajlu owocowo-warzywnego,
- stosując jako dodatek do naleśników z mąki pełnoziarnistej i domowych gofrów.
To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Miód jest produktem spożywczym o wielokierunkowym działaniu i o wielu potwierdzonych korzystnych dla zdrowia właściwościach. Warto pamiętać, że jest to również źródło cukrów prostych, dlatego należy stosować go w rozsądnych ilościach, aby nie zwiększać energetyczności diety. Miód jest doskonałym produktem zarówno dla dorosłych, jak i dzieci lecz dopiero tych, które ukończyły 1. rok życia.