łagodzi objawy skórne towarzyszące takim schorzeniom, jak:
alergia pokarmowa, wypryski alergiczne, atopowe zapalenie skóry oraz stany zapalne skóry
każda kapsułka zawiera co najmniej 5 miliardów bakterii
Suplement diety
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
reklama

Eozynofile – skąd biorą się komórki odpornościowe?

Eozynofile należą do grupy dojrzałych (segmentowanych) granulocytów, czyli rodzaju krwinek białych. W swojej cytoplazmie zawierają ziarnistości o charakterze kwasowym. U dorosłego człowieka eozynofile stanowią mniej niż 5% ciałek białych [1]. Z kolei u dzieci ta liczba jest zmienna w zależności od wieku, przy czym średnia wartość wynosi 1-5% wszystkich komórek białych.

Eozynofile powstają w czerwonym szpiku kostnym, gdzie ulegają wielokrotnym podziałom, różnicowaniu i dojrzewaniu. Po uwolnieniu do krwioobiegu przeżywają około 30 godzin (średnio 12-18 godzin). Czas ten ulega wydłużeniu (nawet do kilku dni) w przypadku białaczek lub skróceniu w wyniku przebiegającego stanu zapalnego. Co ciekawe, eozynofile podobnie do innych granulocytów (neutrofile, bazofile) przechodzą z naczyń krwionośnych do tkanek (np. w przypadku stanu zapalnego), skąd już nie powracają do krwi. Docelowo eozynofile docierają do:

●   przewodu pokarmowego,

●   śledziony,

●   węzłów chłonnych,

●   płuc,

●   grasicy,

●   skóry.


Uwolnij się od uciążliwych objawów alergii
Reklama

Eozynofile – funkcje

Eozynofile jako jedne z białych krwinek (leukocytów), czyli składowej układu odpornościowego organizmu mają przede wszystkim utrzymać odpowiednią barierę immunologiczną, chroniąc dzieci i dorosłych przed chorobami. Największą ilość eozynofilów można znaleźć w tkankach narażonych na kontakt ze środowiskiem zewnętrznym — skórze i śluzówkach wyściełających drogi oddechowe. 

Funkcje eozynofilów obejmują [2]:

●   reakcje alergiczne — podczas opisywanej reakcji może dojść do nadprodukcji eozynofilów, które migrują do miejsca objętego stanem zapalnym, gdzie uwalniają swoiste cząsteczki wpływające destrukcyjnie na tkankę. Świetnymi przykładami są uszkodzenia delikatnego nabłonka oskrzeli w przebiegu astmy czy skóry podczas atopowego zapalenia. Dodatkowo wyrzut histaminy towarzyszący alergii sprzyja przemieszczaniu granulocytów kwasochłonnych do tkanki objętej opisywaną reakcją;

●   walkę z pasożytami — wówczas dochodzi do bezpośredniego kontaktu eozynofila z pasożytem. Z komórki zostają uwolnione swoiste białka działające destrukcyjnie na błonę pasożyta, przyczyniając się do jego zniszczenia;

●   niszczenie wirusów, bakterii, a także komórek nowotworowych;

●   immunomodulację — wpływ na pracę limfocytów;

●   gojenie ran — namnażanie fibroblastów, zwiększenie syntezy kolagenu oraz zmniejszenie jego degradacji.

Badanie poziomu eozynofilów. Norma eozynofilów

Badanie poziomu eozynofilów możliwe jest poprzez pobranie krwi żylnej (morfologia z rozmazem) lub z opuszki palca. Bardzo często wyniki podawane są w wartościach procentowych, gdzie przyjmuje się normę 1-6%. Natomiast taki wynik nie jest dokładny, gdyż zależy od ilości procentowej pozostałych leukocytów. Z tego powodu konieczna jest ocena bezwzględnej liczby eozynofilów wyrażona w ilości komórek na mikrolitr (μl). Wówczas wartości referencyjne dla dzieci w zależności od wieku prezentują się następująco [3]:

●   od urodzenia do 2. tygodnia życia — 100-650 komórek/µl,

●   od 2. do 4. tygodnia życia — 60-800 komórek/µl,

●   od 4. tygodnia do 2. miesiąca życia — 40-625 komórek/µl,

●   od 2. do 6. miesiąca życia — 20-750 komórek/µl,

●   od 6. miesiąca życia do 2 lat — 20-825 komórek/µl,

●   od 2 do 3 lat — 30-525 komórek/µl,

●   od 3 do 12 lat — 20-500 komórek/µl,

●   od 12 do 18 lat — 30-400 komórek/µl.

Czym jest eozynofilia?

Jest to stan, kiedy ilość granulocytów kwasochłonnych we krwi obwodowej przekracza ilość 500 komórek/µl. Eozynofilię klasyfikuje się w 3 stopniach ciężkości:

●   łagodna — 500-1500 komórek/μl,

●   umiarkowana — 1500-5000 komórek/μl,

●   ciężka — w przypadku liczby eozynofilów powyżej 5000 komórek/μl.

Przyczyny podwyższonych eozynofilów

Liczba eozynofilów we krwi może ulec podwyższeniu najczęściej w wyniku chorób alergicznych:

●   atopowego zapalenia skóry (AZS) — główna przyczyna eozynofilii w populacji polskiej,

●   astmy oskrzelowej,

●   alergicznego nieżytu nosa,

●   pokrzywki,

●   alergii na białko zawarte w mleku,

●   uczulenia na pyłki kwiatowe.


krem z ektoiną dla dzieci od pierwszych dni życia
nie zawiera sterydów, substancji zapachowych, barwników, środków konserwujących, olejów mineralnych, emulgatorów
tworzy na skórze barierę stabilizującą i ochronną

To jest wyrób medyczny.

Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.
NAZWA WYROBU MEDYCZNEGO: Ectokrem. ZASTOSOWANIE: Objawowe leczenie oraz łagodzenie zaczerwienienia i świądu występującego w przebiegu różnego typu dermatoz zapalnych, tj. atopowe zapalenie skóry (AZS), kontaktowe zapalenie skóry, popromienne zapalenie skóry. PODMIOT PROWADZĄCY REKLAMĘ: Solinea sp. z o.o. PRODUCENT: bitop AG
reklama

Drugą, najczęstszą przyczyną eozynofilii w populacji pediatrycznej są infekcje pasożytnicze. Niektórzy specjaliści podkreślają, że eozynofilia rzadko występuje w czasie pasożytniczych infekcji jelitowych, a zatem w przypadku owsicy podwyższony poziom eozynofilów we krwi nie jest często spotykanym objawem. Zwykle eozynofilia dotyczy chorób pasożytniczych, w których dochodzi do kontaktu z tkankami gospodarza, a do nich zaliczają się:

●   toksokaroza (zakażenie glistą psią lub kocią),

●   włośnica,

●   tasiemczyce,

●   zakażenia wywołane przez nicienie płucne i sercowe,

●   tęgoryjczyca,

●   fascjoloza (zakażenie motylicą wątrobową).

Pasożyty lokalizujące się w przewodzie pokarmowym:

●   glistnica (najczęściej w trakcie migracji larw),

●   giardioza,

●   węgorczyca (strongyloidoza).

Ponadto przyczyną eozynofilii mogą być także pasożyty bytujące we krwi:

●   schistosomatoza,

●   zimnica,

●   filarioza.

Dodatkowo wśród alergicznych przyczyn podwyższonego poziomu eozynofilów warto zwrócić uwagę na reakcje polekowe. Wówczas oprócz eozynofilii konkretnym reakcjom polekowym towarzyszą określone objawy:

●   przebieg bezobjawowy — leki z grupy penicylin, cefalosporyn i chinolony,

●   astma i polipowatość nosa — kwas acetylosalicylowy (aspiryny nie wolno podawać się dzieciom poniżej 12. roku życia ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a, gdzie dochodzi do uszkodzenia układu nerwowego),

●   nacieki w płucach — niesteroidowe leki przeciwzapalne (szczególnie ibuprofen),

●   śródmiąższowe zapalenie nerek — penicyliny półsyntetyczne (np. amoksycylina), cefalosporyny (np. ceftriakson, cefiksym),

●   polekowe zapalenie wątroby — penicyliny półsyntetyczne, tetracykliny,

●   zapalenie naczyń z nadwrażliwości — fenytoina, allopurynol,

●   zapalenie żołądka i jelit — niesteroidowe leki przeciwzapalne,

●   DRESS (polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi) — silna, niepożądana reakcja skórna przebiegająca z zajęciem narządów wewnętrznych i eozynofilią. Wywoływana przez karbamazepinę, allopurynol, sulfasalazynę, hydantoinę, cyklosporynę, hydrochlorotiazyd.

Występowanie eozynofilii bez objawów sugerujących alergię bądź infekcję powinno skłonić do rozszerzenia diagnostyki w kierunku wykluczenia choroby nowotworowej, takiej jak:

●   zespoły hipereozynofilowe i przewlekła białaczka eozynofilowa,

●   ostra białaczka limfoblastyczna B-komórkowa,

●   ostra białaczka szpikowa,

●   chłoniaki.

Diagnostyka eozynofilii

Diagnostyka przyczyn eozynofilii rozpoczyna się od zbadania bezwzględnej liczby eozynofilów. Dodatkowo lekarz powinien  zebrać obszerny wywiad uwzględniający:

●   poprzednie wyniki badań eozynofilów,

●   historię chorób atopowych (lub innych związanych z eozynofilią) w rodzinie,

●   leki przyjmowane przez dziecko w ostatnim czasie,

●   niedawne podróże do krajów Azji lub Afryki.

Co więcej, konieczne jest przeprowadzenie starannego badania fizykalnego ze szczególnym zwróceniem uwagi na skórę, brzuch, tkanki miękkie i węzły chłonne.

W niektórych przypadkach specjalista może zalecić wykonanie badań pomocniczych i dodatkowych:

●   morfologia z rozmazem ręcznym,

●   USG nerek i wątroby,

●   RTG płuc,

●   oznaczenie poziomu markerów zapalnych,

●   oznaczenie poziomu immunoglobuliny IgE,

●   badanie kału,

●   biopsja szpiku kostnego,

●   badanie przeciwciał przeciwneutrofilowych (ANCA),

●   serologia w kierunku infekcji pasożytniczych.

Jak leczyć podwyższony poziom eozynofilów u dziecka?

Niestety, nie ma jednej, uniwersalnej metody leczenia eozynofilii u dzieci czy dorosłych. Podstawowym założeniem terapeutycznym jest wyeliminowanie przyczyny, która doprowadziła do wzrostu eozynofilów we krwi, co najczęściej wiąże się z infekcją pasożytniczą lub chorobą alergiczną. Dotychczas przeprowadzone badania wykazały, że poziom eozynofilów we krwi koresponduje ze stopniem zaawansowania choroby [4]. Warto dodać, że utrzymująca się eozynofilia negatywnie wpływa na narządy, dlatego konieczne jest podjęcie skutecznego leczenia wycelowanego na przyczynę eozynofilii.


wektorowa grafika mała różowa pozioma fala
Rekomendowane produkty z ektoiną
Reklama


Źródła:

[1] Approach to the patient with eosinophilia | PubMed https://www.ncbi.nlm.nih.gov/

[2] The Regulatory Function of Eosinophils | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/

[3] Normal eosinophil count in the blood | MrLabTest https://www.mrlabtest.com/

[4] Eosinophilic disorders | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/