To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Rola matki w życiu dziecka
Dziecko jest z matką od początku, kiedy jeszcze jest w jej brzuchu – doświadcza jej nastrojów, podejścia, słyszy jej głos, bicie serca, czuje, że jest cały czas obok. Nawiązuje się między nimi niezwykła więź. Po porodzie zazwyczaj mama – karmi, uspokaja, kołysze, jest blisko, kiedy dziecko tego potrzebuje. Dostępna, uważna mama, która daje poczucie bezpieczeństwa i uspokaja, jest dla maluszka najważniejsza.
Podejście i zachowanie mamy wpływa na rozwój emocjonalny dziecka, społeczny, ruchowy – ona modeluje zachowania i pokazuje dziecku, że to, co czuje, jest ważne, ponieważ reaguje na płacz, śmiech czy kwilenie, a potem na słowa wypowiadane przez dziecko. Więź między matką a dzieckiem buduje się poprzez dotyk, obecność, opiekuńcze zachowania, zabawę.
Z czasem, kiedy dziecko rośnie, zmieniają się jego potrzeby, ważne, aby mama to zauważała i podążała za dzieckiem, uczyła się i reagowała. Dzięki temu dziecko ma szansę odkrywać świat wyposażone w bezwarunkową miłość matki oraz jej wsparcie.
Rola mamy, nie jest łatwa, ponieważ oprócz dawania miłości i wspierania, skupia się też na wyznaczaniu granic, nauce radzenia sobie z emocjami, pokazywaniu jak można nawiązywać relacje, rozwiązywać konflikty. Matka pokazuje dziecku, co jest bezpieczne i jak zachować się w określonych sytuacjach.
Im bardziej mama jest świadoma swoich obaw, trudności, tym lepiej, ponieważ może wtedy skuteczniej pracować nad tym, aby nie przenosić swoich lęków na dziecko. Wspieranie pewności siebie, odwagi daje dziecku poczucie, że mama w nie wierzy, a to buduje przekonanie w dziecku, że potrafi poradzić sobie samodzielnie.
Mama w życiu dziecka jest bardzo ważna, też z tego powodu, że jako pierwsza pokazuje, jak można traktować siebie samego. Dbanie o odpoczynek, komplementowanie siebie, docenianie swojej pracy w obecności dziecka – daje mu jasny komunikat, że sami dla siebie też powinniśmy być ważni. Jeśli mama znajduje czas na to, co lubi, spełnia się czy w pracy, czy w macierzyństwie i ma poczcie, że znajduje, choć odrobinę czasu na regenerację, jej dziecko to, czuje.
Dzieci bardzo łatwo odbierają emocje rodziców, dlatego im bardziej spokojna, opanowana mama, która daje sobie prawo do zwolnienia, odpoczynku, tym szczęśliwsze dziecko.
Przeczytaj także: Trudna (?) relacja matka-córka. Co ją niszczy a co wzmacnia?
Rola ojca w życiu dziecka
Ojciec w życiu dziecka pojawia się odrobinę później, jednak nie znaczy to, że jest mniej ważny. Jego rola jest bezcenna. W przeszłości ojciec był postrzegany często jako głowa rodziny, dorosły, który ma zarabiać na dom oraz ustalać i egzekwować zasady panujące w domu. Czułość, zaangażowanie emocjonalne, pielęgnacja czy zabawa z dzieckiem były rzadkością.
Współcześnie ten model bardzo się zmienia. Ojciec staje się obecny w życiu dziecka nie tylko fizycznie, ale również emocjonalnie. W zależności od ustaleń z partnerką oraz przyjętego podejścia ojciec może być towarzyszem, który pomaga w codziennych zadaniach związanych z dzieckiem, angażuje się w zabawę, zabiera na spacer czy zmienia pieluszkę, jednak większość decyzji podejmuje mama dziecka. Współcześnie duża część rodziców decyduje się na równy podział nie tylko obowiązków i przyjemności związanych z wychowaniem dziecka, ale również z braniem odpowiedzialności za jego zdrowie i dobrostan. W takiej sytuacji pójście z dzieckiem do lekarza przez ojca, pamiętanie o urodzinach czy rozmowa w szkole z nauczycielem jest dla mężczyzny naturalne.
Ojciec dla dziecka jest bardzo ważny, szczególnie jeśli poświęca mu czas i uwagę. Zaangażowanie i pełna obecność w zabawę z dzieckiem pokazuje mu, że jest dla ojca ważne, że on chce spędzać z nim czas i poznawać jego potrzeby i pragnienia. Takie sytuacje budują wzajemną więź, poczucie wspólnoty oraz dają szansę na prawdziwe poznanie się.
Ważne, aby ojciec był obecny w życiu dziecka od jak najwcześniejszych momentów – kąpanie, zmienianie pieluchy, ubieranie – te wszystkie czynności angażują dotyk, są okazją do patrzenia na siebie, mówienia do maluszka, co przyzwyczaja dziecko do zapachu, dotyku i obecności ojca. A mężczyźnie daje poczucie kompetencji i sprawczości w opiekowaniu się dzieckiem.
Z czasem ważne jest, jak tata reaguje na dziecko, jak zachowuje się, kiedy młody człowiek doświadcza sukcesów i porażek – jak z nim rozmawia, kiedy dziecko doświadcza trudnych emocji. Każda taka sytuacja, jest okazją do wspólnej nauki jak lepiej poznawać swoje potrzeby, rozmawiania o emocjach oraz szukania najlepszych rozwiązań.
Tata może pokazywać dziecku inne zabawy, zajęcia niż mama. Nowe spojrzenie na świat, chęć eksploracji, rywalizacji czy kreowania pokazują dziecku nowe sposoby doświadczania swojego środowiska i uczą kolejnych ważnych umiejętności. Ważne, aby tak jak mama, ojciec dziecka stawiał mu adekwatne do wieku wyzwania, wspierał samodzielność i egzekwował granice oraz zasady, wspólnie ustanowione z partnerką. Dzięki temu dziecko ma poczucie bezpieczeństwa, przewidywalności i pewności obojga rodziców.
Współczesne modele rodziny, czyli rola matki i ojca w życiu dziecka w nowej odsłonie
Rodzina bez względu na konfigurację jest dla dzieci mikroświatem, w którym uczą się wszystkiego, co najważniejsze. Obecnie najbardziej popularnym modelem rodziny, jest rodzina partnerska, gdzie obydwoje partnerów pracuje zawodowo i dzieli się wychowaniem i odpowiedzialnością za dzieci i dom. Podział obowiązków jest elastyczny i zależy od potrzeb, ustaleń oraz indywidualnych możliwości. Upowszechnienie się rodzin partnerskich zostało spowodowane różnymi czynnikami społecznymi, jak np. emancypacja kobiet oraz dostęp do pracy zawodowej, oraz ekonomicznymi, jak brak możliwości utrzymania rodziny z pracy jedynie mężczyzny.
Tradycyjny model rodzinny, gdzie to mężczyzna zarabia pieniądze i chodzi do pracy, a kobieta zajmuje się domem i dziećmi dalej funkcjonuje, jednak jest mniej popularny ze względu na upowszechnienie się dostępności pracy zawodowej kobiet, zmianie norm społecznych np. dotyczących rozwodów i wielu innych czynników.
Współcześnie częstym modelem rodzinnym jest „rodzina patchworkowa”, czyli połączona, poskładana z kilku części (patchwork – technika szycia, która łączy różne kawałki (barwa, faktura, wzór) materiału w jedną część np. narzutę). Partnerzy z pierwszego związku zakładają nowe rodziny i wchodzą w nowe relacje, jednak dalej utrzymują relacje z pierwszymi partnerami. Dziecko w takiej rodzinie często spędza czas z matką i jej nowym partnerem oraz nową rodziną ojca (nową partnerką i jej dziećmi). Rodzinny patchwork może wyglądać bardzo różnie, a wiele zależy od postawy rodziców dziecka. Bywa, że dziecku bardzo trudno jest odnaleźć się w nowej rodzinie, co niesie za sobą wiele wyzwań i trudnych emocji. Jednak, jeśli rodzice potrafią ułożyć wzajemne stosunki, dużo rozmawiają z dzieckiem, potrafią przyjmować jego emocje, z czasem może pojawić się akceptacja sytuacji. Jeśli relacje między byłymi partnerami są pokojowe, a nawet przyjacielskie – nowe rodziny mogą się spotykać, spędzać ze sobą czas, uczestniczyć np. w urodzinach dziecka czy świętach. Patchworkowe rodziny stają się coraz bardziej naturalnym modelem współczesnego rodzicielstwa.
Innym wariantem współczesnej rodziny jest samodzielne rodzicielstwo, kiedy to jeden z rodziców w wyniku rozwodu, opuszczenia czy śmierci partnera zostaje z dzieckiem sam. Częściej samodzielnymi rodzicami zostają mamy. Taka sytuacja rodzi wiele wyzwań, od obciążenia psychicznego, przez społeczne, aż po ekonomiczne. Samodzielny rodzic stara się zaspokoić wszystkie potrzeby dziecka i często pracować zawodowo. Bardzo pomocna jest wtedy siatka wsparcia społecznego – rodzina, przyjaciele, znajomi, sąsiedzi, którzy mogą uczestniczyć w życiu dziecka i dawać możliwość odpoczynku i regeneracji rodzicowi.
Bez względu na model rodziny, w życiu dziecka ojciec i matka zawsze będą stanowić szczególne miejsce. To od postawy, jaką przyjmą wobec syna czy córki, zaangażowania, poświęcania czasu i uwagi, zależeć będzie więź, jaka się wytworzy między rodzicami a dzieckiem.
Może zainteresować Cię również: Porady prawne dla samodzielnych rodziców. Jakie prawa Ci przysługują, jeśli wychowujesz dzieci w pojedynkę?
Hipertoniczny spray do nosa z ektoiną.
Redukuje stany zapalne dróg oddechowych, chroni i nawilża błonę śluzową dróg oddechowych.
Pastylki na gardło z ektoiną przeznaczone do stosowania podczas objawów przeziębienia.
Spray do gardła z ektoiną, wspomaga leczenie stanów zapalnych gardła wywołanych przez infekcje bakte...
Nawilżająco – łagodzący żel do nosa.
Intensywne nawilżenie suchych i podrażnionych oczu.
Naturalna pomoc w alergicznym zapaleniu spojówek.
Krem z ektoiną do stosowania już od 1. miesiąca życia.
Zmniejsza lepkość i sprężystość wydzieliny śluzowej, intensywnie nawilża i łagodzi stany zapalne dró...
Woda morska z ektoiną. Ochrona przed wnikaniem wirusów.
Bibliografia:
Balcer A. Współczesne modele alternatywne wobec rodziny tradycyjnej., Kiedy myślimy Rodzina…, red. M. Duda, K. Kutek-Sładek, Kraków, 2026, s. 95-112
Cudak H. Rola matki w zaspokajaniu potrzeb emocjonalnych dzieci, pedagogika Rodziny, 2012, 2/1, s.21-29
M. Przetacznik – Gierowska, M. Tyszkowa: Psychologia rozwoju człowieka. Zagadnienia ogólne. Warszawa, 1996