suplement diety wspomagający funkcjonowanie układu nerwowego u dorosłych
pomaga w redukcji poczucia zmęczenia i znużenia
skraca czas potrzebny na zaśnięcie
Suplement diety
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
reklama

Uzyskanie orzeczenia o niepełnosprawności dziecka

W celu ubiegania się o świadczenia pieniężne przysługujące rodzicom i opiekunom prawnym dzieci z niepełnosprawnością, w pierwszej kolejności – należy uzyskać tzw. orzeczenie o niepełnosprawności dziecka.

Orzeczenie o niepełnosprawności dziecka jest orzeczeniem wydawanym przed ukończeniem przez dziecko 16 roku życia. O jego wydanie mogą ubiegać się rodzice lub opiekunowie prawni dziecka (tj. osoby, którym sąd powierzył sprawowanie opieki nad dzieckiem).  

W świetle przepisów, do osób niepełnosprawnych, zaliczane są dzieci, które łącznie:

  • mają naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną, z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu,
  • przewidywany okres trwania upośledzenia stanu zdrowia przekracza 12 miesięcy,
  • wymagają całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku.

W celu uzyskania orzeczenia, należy:

1)  w powiatowym lub miejskim zespole do spraw orzekania o niepełnosprawności, właściwym ze względu na miejsce stałego lub obecnego (jeżeli przebywa się w nim dłużej niż 2 miesiące) pobytu, złożyć wniosek o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności. z pełną listą zespołów ds. orzekania o niepełnosprawności można zapoznać się pod adresem: https://niepelnosprawni.gov.pl/container/status-osoby-niepelnosprawnej/Baza%20Powiatowych%20Zespolow%20Orzekajacych.pdf

Do wniosku, należy dołączyć dokumentację medyczną dziecka, w tym zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia dziecka, wydane nie wcześniej niż na 30 dni przed dniem złożenia wniosku, oraz inne dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie niepełnosprawności dziecka.

2)  stawić się z dzieckiem na posiedzenie składu orzekającego (o terminie którego zostanie się powiadomionym nie później niż na 7 dni przed wyznaczonym posiedzeniem), podczas którego lekarz zbada dziecko i oceni stan jego zdrowia.

Jeżeli stawienie się z dzieckiem na posiedzenie zespołu orzekającego jest niemożliwe z powodu – potwierdzonego zaświadczeniem lekarskim – stanu zdrowia dziecka, uniemożlwiającego jego osobiste stawiennictwo:

  • badanie lekarskie dziecka, które miałoby odbyć się w czasie posiedzenia, zostanie przeprowadzone w miejscu pobytu dziecka 

lub

  • ocena stanu zdrowia dziecka, zostanie dokonana przez skład orzekający na podstawie dostarczonej dokumentacji medycznej dziecka, bez przeprowadzania jego dodatkowego badania.

Orzekając o niepełnosprawności dziecka, zespół bierze pod uwagę:

  • zaświadczenie lekarskie zawierające opis stanu zdrowia dziecka oraz inne dokumenty dołączone do wniosku o wydanie orzeczenia,
  • ocenę stanu zdrowia wystawioną przez lekarza – przewodniczącego składu orzekającego, podczas posiedzenia zespołu lub w miejscu pobytu dziecka,
  • możliwość poprawy zaburzonej funkcji organizmu poprzez zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki techniczne, środki pomocnicze lub inne działania.

Orzeczenie o niepełnosprawności dziecka wydawane jest na czas określonyna okres nie dłuższy niż do ukończenia przez dziecko 16 roku życia.

W przypadku, gdy powiatowy lub miejski zespół orzekający, wyda orzeczenie o niezaliczeniu dziecka do osób niepełnosprawnych, z którym rodzice lub opiekunowie prawni dziecka się nie zgadzają – w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia – przysługuje im prawo do wniesienia odwołania od powyższej decyzji do wojewódzkiego zespołudo spraw orzekania o niepełnosprawności. Jeżeli wojewódzki zespół podtrzyma zaskarżone orzeczenie – w dalszej kolejności, w terminie miesiąca od otrzymania orzeczenia, można odwołać się do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

Po uprawomocnieniu się (tj. upływie terminu na złożenie od niego odwołania) orzeczenia o niepełnosprawności dziecka, warto jeszcze zawnioskować do powiatowego lub miejskiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, o wystawienie dla dziecka legitymacji dokumentującej jego niepełnosprawność, która będzie stanowiła dokument potwierdzający prawo do korzystania z przysługujących mu ulg.

Świadczenia pieniężne, dofinansowania i ulgi przysługujące rodzicom i opiekunom niepełnosprawnych dzieci

Świadczenie pielęgnacyjne

Najwyższe, comiesięczne świadczenie, o które aktualnie mogą ubiegać się rodzice lub opiekunowie niepełnosprawnego dziecka, stanowi tzw. świadczenie pielęgnacyjne, które od 1.01 br. przysługuje w kwocie 2.458 złmiesięcznie.

Jest to świadczenie, niezależne od dochodu rodziny, które przysługuje z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej:

  • matce lub ojcu dziecka, 

albo

  • opiekunowi faktycznemu dziecka,

jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad dzieckiem, które uzyskało orzeczenie o niepełnosprawności, łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna w procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji dziecka.

Przez zatrudnienie lub inną pracę zarobkową, których niepodejmowanie warunkuje prawo do ubiegania się o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, należy rozumieć m.in.: 

  • wykonywanie pracy na podstawie stosunku pracy, 
  • stosunku służbowego, 
  • umowy o pracę nakładczą,
  • wykonywanie pracy lub świadczenie usług na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło, 
  • jak również prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. 

Oznacza to, że jeżeli – dla przykładu – opiekująca się dzieckiem matka, aby podreperować domowy budżet, który często obciążony jest kosztami leków i rehabilitacji dziecka, podejmie się jakiegokolwiek „dorywczego” zajęcia, które przyniesie jej jakikolwiek dochód – niestety utraci prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.

Wielu rodziców niepełnosprawnych dzieci nie zgadza się z zakazem pracy, jako jednym z warunków pobierania świadczenia pielęgnacyjnego. Ze względu na fakt, że świadczenie to, w kwocie, w jakiej zostało ustalone, nie jest w stanie zaspokoić wszystkich potrzeb niepełnosprawnego dziecka (nie mówiąc już o podstawowych potrzebach jego opiekuna i innych – choćby niepełnoletnich – członków rodziny), które nierzadko wymaga kosztownego leczenia i rehabilitacji – od lat, postulują oni jego zniesienie.

Aktualnie trwa zbiórka podpisów pod obywatelską inicjatywą ustawodawczą „STOP zakazowi pracy”, która zakłada całkowite zniesienie zakazu pracy dla opiekunów ciężko chorych dzieci, otrzymujących świadczenie pielęgnacyjne. Ze szczegółami projektu można zapoznać się pod adresem: https://stopzakazowipracy.pl/, gdzie oczywiście można również złożyć pod nim swój podpis, wspierając inicjatywę. Zgodnie z przepisami, aby projekt zmiany ustawy ostatecznie trafił do Sejmu – komitet inicjatywy ustawodawczej, w ciągu trzech miesięcy, musi zebrać pod nim co najmniej 100 tys. podpisów.

Niezależnie od powyższej inicjatywy ustawodawczej, w ubiegłym tygodniu (dokładnie 22.03 br.), pod obrady Rady Ministrów, został również skierowany, przygotowany przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej, projekt ustawy1 zakładającyograniczenie zakazu pracy przez opiekunów osób niepełnosprawnych, pobierających świadczenie pielęgnacyjne. Zgodnie z założeniami projektu – osoby te, będą mogły podejmować aktywność zawodową, zachowując prawo do świadczenia, pod warunkiem, że wysokość osiągniętych, przez nich, w danym roku, dochodów, nie przekroczy poziomu sześciokrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę (aktualnie byłoby to 20.940 zł). Projekt ustawy przewiduje również wprowadzenie zupełnie nowego świadczenia dla osób niepełnosprawnych – tzw. świadczenia wspierającego, którego wysokość miałaby być uzależniona od ustalonego – w ramach specjalnej procedury – poziomu potrzeby wsparcia danej osoby, i mieścić się w granicach: od połowy wysokości do dwukrotności kwoty renty socjalnej. Świadczenie to, miałoby przysługiwać niezależnie od innych form wsparcia, kryterium dochodowego i bez względu na wiek osoby niepełnosprawnej. Warto śledzić postęp prac nad powyższym projektem, choć czeka go jeszcze długa droga przez cały proces legislacyjny, w ramach którego, właściwie wszystko może się wydarzyć.

Wracając do aktualnie przysługującego świadczenia pielęgnacyjnego: w celu jego uzyskania, w urzędzie miasta lub gminy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania (albo w ośrodku pomocy społecznej lub w innej jednostce organizacyjnej gminy, której została przekazana realizacja świadczeń rodzinnych w danej gminie) – należy złożyć wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, którego formularz udostępnia urząd.

Zasiłek pielęgnacyjny

Zasiłek pielęgnacyjny to świadczenie w wysokości 215,84 zł miesięcznie, przysługujące bezpośrednio niepełnosprawnemu dziecku, w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby, w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

Zasiłek ten nie przysługuje, jeżeli dziecko jest umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie.

W celu uzyskania świadczenia – podobnie jak w przypadku świadczenia pielęgnacyjnego – w urzędzie miasta lub gminy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania, należy złożyć wniosek o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego.

Specjalny zasiłek opiekuńczy

Specjalny zasiłek opiekuńczy, to kolejne świadczenie przysługujące rodzicom lub opiekunom prawnym niepełnosprawnego dziecka, jeżeli:

  • nie podejmują oni zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej 

albo

  •  rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej,

w celu sprawowania nad nim stałej opieki. Świadczenie to, przysługuje w wysokości 620 zł miesięcznie.

W przeciwieństwie do świadczenia pielęgnacyjnego, które przysługuje niezależnie od dochodów – prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, uzależnione jest od spełnienia kryterium dochodowego: dochódrodziny, w przeliczeniu na osobę, nie może przekraczać kwoty 764 zł miesięcznie.

Istotny jest również fakt, że świadczenie tego nie można pobierać jednocześnie ze świadczeniem pielęgnacyjnym (w tym samym czasie, można pobierać tylko jedno z powyższych świadczeń, wybrane przez osobę uprawnioną).

Wniosek o ustalenie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, należy złożyć we właściwym, ze względu na miejsce zamieszkania, urzędzie miasta lub gminy.

Zasiłek rodzinny wraz z dodatkiem z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego

Zasiłek rodzinny, mający na celu częściowe pokrycie wydatków na utrzymanie niepełnosprawnego dziecka,przysługuje w kwocie od 95-135 zł miesięcznie, w zależności od wieku dziecka, jeżeli dochód rodziny, w przeliczeniu na osobę, nie przekracza kwoty 764 zł miesięcznie. W przypadku przekroczenia kryterium dochodowego – nadal można otrzymać świadczenie, jednak odpowiednio pomniejszone o kwotę o jaką kryterium dochodowe zostało przekroczone. 

Pobierającym zasiłek rodzinny, rodzicom lub opiekunom niepełnosprawnego dziecka, przysługuje ponadto dodatek do tego zasiłku z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka. Dodatek ten, przysługuje w kwocie 90-110 zł, w zależności od wieku dziecka i należny jest:

  • do ukończenia przez dziecko 16 roku życia – jeżeli legitymuje się ono orzeczeniem o niepełnosprawności

 lub

  • do ukończenia 24 roku życia – jeżeli legitymuje się ono orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności.

Wniosek o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku, należy złożyć we właściwym, ze względu na miejsce zamieszkania, urzędzie miasta lub gminy.

Jednorazowe świadczenie w ramach programu „Za życiem”

Jednorazowe świadczenie w wysokości 4.000 zł, przysługuje matce lub ojcu dziecka albo jego opiekunowi prawnemu lub faktycznemu, bez względu na dochód, z tytułu urodzenia dziecka, jeżeli:

  • u dziecka zdiagnozowano ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą jego życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu i zostało to potwierdzone zaświadczeniem lekarskim,
  • kobieta pozostawała pod opieką medyczną nie później niż od 10 tygodnia ciąży do porodu i zostało to potwierdzone zaświadczeniem lekarskim lub zaświadczeniem wystawionym przez położną.

Wniosek o ustalenie prawa do świadczenia należy złożyć nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia narodzin dziecka, za pośrednictwem portalu Emp@tia, z wykorzystaniem profilu zaufanego lub podpisu kwalifikowanego.

Dofinansowania

Rodzice niepełnosprawnych dzieci, poza cyklicznymi lub jednorazowymi świadczeniami pieniężnymi, mogą również ubiegać się o różnego rodzaju dofinansowania, w tym:

1)  Dofinansowanie do turnusu rehabilitacyjnego – wynoszące 30%  przeciętnego wynagrodzenia, w przypadku spełnienia odpowiedniego kryterium dochodowego w gospodarstwie domowym, w przeliczeniu na osobę.

2)  Dofinansowanie do zakupu sprzętu rehabilitacyjnego – wynoszące do 80% jego kosztu, nie więcej jednak niż wysokość pięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.

3)  Dofinansowanie do zakupu przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych – wynoszące do 100% udziału własnego w wyznaczonym przez NFZ limicie ceny.

4)  Dofinansowanie do likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych – wynoszące do 95% kosztów przedsięwzięcia, nie więcej jednak niż do wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.

Wszystkie wnioski o powyższe dofinansowania, można składać w formie elektronicznej, w systemie System Obsługi Wsparcia, finansowanego ze środków PFRON (dostępnego pod adresem: https://sow.pfron.org.pl/).

Ulgi

Wśród ulg przysługujących rodzicom i opiekunom niepełnosprawnych dzieci, warto natomiast wymienić:

1)  Ulgi podatkowe, w tym – ulgę rehabilitacyjną i ulgę prorodzinną,

2)  Zniżki na komunikację, w tym – 78% ulgi przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego oraz autobusowego (ulga ta przysługuje zarówno dziecku, jak i jego rodzicowi lub opiekunowi) oraz bezpłatny transport do szkół i przedszkoli, którego obowiązek zapewnienia niepełnosprawnym uczniom i przedszkolakom, obciąża poszczególne gminy,

3)  Zwolnienie z opłat radiowo-telewizyjnych – z opłat abonamentowych zwolnione są m.in. osoby, które otrzymują świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy.

Inne uprawnienia przysługujące rodzicom i opiekunom niepełnosprawnych dzieci

Aktywnym zawodowo rodzicom i opiekunom niepełnosprawnych dzieci, przysługują również szczególne uprawnienia pracownicze, w tym:

1)  Prawo do skorzystania z dodatkowego urlopu wychowawczego w wymiarze do lat 3, jednak nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 18 roku życia.

2)  Obowiązek pracodawcy, uwzględnienia wniosku pracownika o stosowanie wobec niego elastycznego czasu pracy tj. przerywanego, ruchomego czasu pracy lub indywidualnego rozkładu czasu pracy, chyba, że nie jest to możliwe ze względu na organizację lub rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy.

3)  Obowiązek pracodawcy, uwzględniania wniosku pracownika o wykonywanie pracy w formie zdalnej, chyba, że nie jest to możliwe ze względu na organizację lub rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy – przepis ten wchodzi w życie już na dniach (tj. z dniem 7.04 br.).

Może zainteresować Cię również: 6 pytań do rodzica – zespół de Grouchy’ego i życie z dzieckiem z niepełnosprawnością 


Dla przedszkolaków i uczniów
Reklama


1 Projekt ustawy o świadczeniu wspierającym, numer projektu w wykazie RCL: UD493

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 100)

Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15.07.2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 857)

Ustawa z dnia 28.11.2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 390)

Ustawa z dnia 4.11.2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1329)

Ustawa z dnia 20.06.1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 295)

Ustawa z dnia 21.04.2005 r. o opłatach abonamentowych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1689)

Ustawa z dnia 26.06.1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1510)