Ciąża po przebytym poronieniu
W Polsce dochodzi do około 20% poronień u wszystkich potwierdzonych ciąż, za które w większości są odpowiedzialne wady genetyczne zarodka. To one uniemożliwiają jego dalszy rozwój. Na szczęście przy kolejnej ciąży najczęściej już się nie pojawiają i rozwija się ona prawidłowo. Są to najczęściej poronienia w początkowym okresie, do 12 tygodnia ciąży.
Może zainteresować Cię również: Co to znaczy urodzić tęczowe dziecko?
Jakie wykonać badania po poronieniu?
Po pierwszej utracie ciąży najczęściej nie przeprowadza się zaawansowanej diagnostyki. Wykonuje się zazwyczaj dodatkowe badanie USG oraz określa stężenie niektórych hormonów. Szukanie przyczyn i wdrożenie pogłębionej diagnostyki i ewentualnego leczenia stosuje się najczęściej w przypadku kilku poronień, tzw. poronień nawykowych lub po stracie zaawansowanej ciąży [4].
W tym celu przyszli rodzice mogą mieć zalecone wykonanie wielu specjalistycznych badań. Są to m.in.:
- badania genetyczne obojga partnerów wraz z konsultacją genetyczną – pozwalają wykryć nieprawidłowości chromosomalne rodziców, które mogą być dziedziczone;
- cytogenetyczne badania zarodka lub kosmówki – pozwalają wykryć chromosomalne nieprawidłowości zarodka oraz jego wady strukturalne;
- ocena anatomii narządu rodnego – poprzez badanie USG narządu rodnego, histerosalpingografii, histeroskopii bądź laparoskopii w celu wykrycia nieprawidłowości anatomicznych macicy;
- seminogram – ocena jakości nasienia mężczyzny oraz badanie w kierunku fragmentacji DNA plemników;
- badania immunologiczne – określają, czy w organizmie kobiety występują przeciwciała skierowane przeciwko tkankom obcym m.in. w zespole antyfosfolipidowym;
- badania hormonalne z krwi na stężenie niektórych hormonów m.in.: żeńskich hormonów płciowych, a także hormonów tarczycy oraz badanie poziomu glikemii. Uniemożliwić implantację zarodka oraz zaburzać jej wczesny rozwój może zbyt mała produkcja progesteronu, a także niewydolność ciałka żółtego;
- ocena ryzyka infekcyjnego – badania przesiewowe oraz leczenie infekcji intymnych oraz wykonywanie badań w kierunku zakażeń wirusowych i bakteryjnych, a także zaleconych szczepień.
Silikonowe plastry na bliznę po cesarskim cięciu
Wspomaga prawidłowe widzenie, wzrost i rozwój kości u dzieci.
Opracowany specjalne dla kobiet w ciąży.
Starannie dobrane składniki wspierają prawidłowy rozwój dziecka i dbają o zdrowie mamy
Pomaga przy problemach intymnych w ciąży.
Roztwór doustny do wspomagania leczenia refluksu żołądkowo-przełykowego
Dla zdrowia układu moczowego.
Jak odpowiednio przygotować się do ciąży po poronieniu?
Planując kolejną ciążę po poronieniu kobieta przede wszystkim powinna być gotowa zarówno fizycznie i psychicznie. Według zaleceń odstęp od kolejnej ciąży nie powinien być krótszy niż 3 miesiące [3]. Jednak tę kwestię powinno się skonsultować z lekarzem ginekologiem. Chęć i gotowość psychiczną na kolejną ciążę powinien wykazywać również przyszły ojciec. Warto zadbać o kondycję psychiczną na spotkaniach z terapeutą, psychologiem, bądź szukać wsparcia w fundacjach, pomagającym osobom, które doświadczyły utraty ciąży.
Niektóre przyczyny poronienia oraz inne komplikacje związane z ciążą mogą wywoływać czynniki środowiskowe oraz niewłaściwe zachowania. Dlatego, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia ewentualnych nieprawidłowości w kolejnej ciąży, przyszłe mamy powinny zastosować się do kilku zaleceń. Warto m.in.:
- suplementować kwas foliowy na co najmniej 3 miesiące przed planowaną ciążą,
- zrezygnować z pracy w warunkach szkodliwych i niebezpiecznych,
- zadbać o odporność i unikać infekcji,
- zminimalizować stres do minimum,
- zadbać o regularny odpoczynek i odpowiednią ilość snu,
- prowadzić umiarkowaną aktywność fizyczną,
- zrezygnować z alkoholu, papierosów oraz niebezpiecznych leków,
- przestrzegać zdrowej, zbilansowanej i pełnowartościowej diety,
- zadbać o prawidłową masę ciała,
- wykonywać profilaktyczne badania, określające stan zdrowia kobiety oraz uczęszczać na regularne wizyty i badania przedkoncepcyjne u ginekologa.
Badania prenatalne
Kobieta, która zaszła w ciążę po przebytym poronieniu powinna pozostawać pod opieka lekarza ginekologa, zgłaszać się na kontrolne wizyty oraz wykonywać zlecone badania. Między 11-14 tygodniem ciąży warto wykonać badania prenatalne, tzw. Test PAPP-a. Składa się on z dwóch części – badania ultrasonograficznego i oznaczenie stężenia białka A oraz wolnego beta HCG z krwi matki. Wyniki tych badań pozwalają na określenie ryzyka wystąpienia niektórych wad genetycznych u płodu.
Nawilża śluzówkę nosową.
Wspomaga prawidłowe widzenie, wzrost i rozwój kości u dzieci.
Udrażnia i oczyszcza nos z gęstego kataru, łagodzi objawy przeziębienia przebiegającego z mokrym kas...
Krople enzymatyczne z laktazą kwaśną i neutralną.
Krem z ektoiną do stosowania już od 1. miesiąca życia.
Bibliografia
1. Rabiega-Gmyrek D., Olejniczak T., Niepsuj-Biniaś J., Aberracje chromosomowe jako przyczyna poronień samoistnych, Ginekol Pol. 2015, 86:357-361
2. M. Lewicka, M. Sulima., Charakterystyka poronień i prawa przysługujące kobiecie po stracie ciąży, Roczniki Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie, 2013,59,1, 123-129
3. Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w zakresie wybranych patologii wczesnej ciąży oraz postępowania w ciąży po zapłodnieniu in vitro, Prz Menopauz 2004; 6: 8-12
4. D. Ware Branch i inni „Poronienia nawracające”, Ginekologia Po Dyplomie 2011 r.