To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Czym są zęby mleczne?
Zęby mleczne są pierwszym pokoleniem pojawiającego się w jamie ustnej uzębienia. Pierwsze mleczaki wyrzynają się zwykle między 6 a 9 miesiącem życia dziecka. Swoim kształtem łudząco przypominają stałych odpowiedników. Niestety, to tylko pozorne podobieństwo. Wewnętrzna budowa zębów mlecznych znacznie odbiega od zębów stałych. Duża objętość komory, mniejsza mineralizacja szkliwa oraz zębiny, a także znacznie cieńsza grubość zewnętrznej warstwy szkliwa to jedne z wielu różnic uzębienia mlecznego oraz stałego.
Ile zębów mlecznych mają dzieci?
W pierwszym pokoleniu uzębienia, czyli w uzębieniu mlecznym, wyróżnia się 20 zębów. Mając na uwadzę ich budowę anatomiczną oraz wykonywane przez nie czynności, można podzielić je na trzy podstawowe grupy: siekacze, kły i zęby trzonowe.
W każdej połowie łuku zębowego szczęki oraz żuchwy, znajduje się 5 zębów:
- siekacz centralny,
- siekacz boczny,
- kieł,
- pierwszy trzonowiec,
- drugi trzonowiec.
Dlaczego mleczaki wypadają?
Utrata zębów mlecznych ma na celu stworzenie wolnej przestrzeni dla ich stałych odpowiedników. Pod każdym mleczakiem (poza wyjątkowymi sytuacjami) obecny jest zawiązek zęba stałego. W miarę wzrostu dziecka, zawiązek ten stopniowo przybliża się do płaszczyzny zgryzowej, powodując przy tym jednoczesny nacisk na korzeń zęba mlecznego. Generowana siła prowadzi do stopniowej utraty tkanek budujących korzeń mleczaka, czyli rozpoczęcia procesu resorpcji. Resorpcja jest normą fizjologiczną, poprzedzającą naturalną eksfoliację (utratę uzębienia mlecznego). Uczestniczą w niej dwa podstawowe mechanizmy – genetyczne oraz molekularne.
Kiedy mleczaki wypadają?
Utrata pierwszych zębów mlecznych rozpoczyna się zwykle między 6 a 7 rokiem życia. Jako pierwsze tracimy najczęściej dolne zęby sieczne centralne. Do kolejnych zębów należą:
- siekacze centralne górne – ok. 7 roku życia;
- siekacze boczne górne – ok. 8 roku życia;
- siekacze boczne dolne – ok. 8 roku życia;
- pierwsze trzonowce dolne –ok. 9 roku życia;
- kły dolne – ok. 9 roku życia;
- drugie trzonowce dolne – ok. 10 roku życia;
- drugie trzonowce górne – ok. 10 roku życia;
- pierwsze trzonowce górne – ok. 10 roku życia;
- kły górne – ok. 11 roku życia.
Warto wiedzieć, że proces resorpcji korzenia zęba mlecznego rozpoczyna się nawet na 4 lata przed planowaną wymianą uzębienia!
Procesy resorpcyjne szybciej dotykają zębów żuchwy niż szczęki. Znacznie szybsze jest także tempo resorpcji zębów przednich niż bocznych.
Co ciekawe – różnice w czasie trwania resorpcji obserwuje się także w zależności od płci. Nieco szybciej resorbują korzenie dziewczynek niż chłopców.
Czas, kiedy w jamie ustnej znajdują się zęby stałe i ostatnie mleczaki, określa się jako okres uzębienia mieszanego.
Od czego zależy wypadanie zębów mlecznych?
Wypadanie zębów mlecznych, a dokładniej proces resorpcji ich korzeni, zależy od czynników ogólnych i miejscowych.
Wśród czynników ogólnych wymienia się głównie czynniki genetyczne oraz środowiskowe. W przypadku czynników miejscowych kluczową rolę odgrywa obecność i ułożenie zawiązka zęba stałego.
Do czynników miejscowych, mogących spowolnić proces resorpcji, należą:
- brak zawiązka zęba stałego,
- niepoprawne ułożenie zawiązka zęba stałego.
Zbyt szybkie tempo resorpcji może być spowodowane:
- chorobami zapalnymi przyzębia,
- stanami zapalnymi miazgi,
- leczeniem endodontycznym,
- zgryzem urazowym.
Opóźniona resorpcja korzeni zębów mlecznych obserwowana jest także w przypadku niektórych schorzeń ogólnoustrojowych. Flagowymi chorobami są:
- niedoczynność tarczycy,
- karłowatość przysadkowa,
- wybrane zespoły genetyczne, np. zespół hiper-IgE.
Czy można samodzielnie wyrwać ząb mleczny?
Wielu rodziców obawia się, że samodzielne wyrwanie ruszającego się zęba mlecznego może wyrządzić dziecku krzywdę i wiązać się z dużym bólem.
Rzeczywiście – najbardziej popularne metody, takie jak przywiązanie nitki do zęba i klamki, mogą spowodować więcej szkód niż pożytku, a tym samym nie są polecane. W najbardziej skrajnych przypadkach ich zastosowanie może nie tylko wywołać ogromny dyskomfort, ale też poważne w skutkach konsekwencje, jak np. uszkodzenie zawiązka zęba stałego.
Znacznie bardziej rozsądnym rozwiązaniem jest skorzystanie z jałowego gazika. Przy jego pomocy należy dokładnie objąć ząb, po czym zdecydowanym i silnym ruchem pociągnąć go do góry lub do dołu – w zależności, czy wyrywamy ząb szczęki czy żuchwy.
Takie działania są nie tylkobardziej bezpieczne, ale też znacznie mniej traumatyczne dla dziecka. Spokój oraz opanowanie pozwolą na skuteczne i łagodne pozbycie się ruchomego mleczaka.Warto pamiętać, aby nie stosować nadmiernej siły – może ona doprowadzić do uszkodzenia okolicznych tkanek dziąsła lub zawiązka zęba stałego.
Podwójne zęby w jamie ustnej
Jeśli w jamie ustnej doszło do erupcji zęba stałego, która nie była poprzedzona utratą jego mlecznego odpowiednika, zęby mogą ustawiać się wdwóch szeregach. Ten specyficzny obraz, określany często“podwójnymi zębami”, dotyczy najczęściej siekaczy dolnych – znacznie rzadziej siekaczy lub kłów górnych. Sytuacja taka spowodowana jest brakiem dostatecznej stymulacji resorpcji zęba mlecznego.
Stałe zęby w żuchwie są zawsze ustawione językowo. W szczęce natomiast mogą lokalizować się przedsionkowo lub od strony podniebienia.
Ząb mleczny nie chce wypaść – co należy zrobić?
W sytuacji, kiedy ząb mleczny nie chce wypaść, warto skonsultować się z dentystą.
Konieczne może okazać się wykonaniezdjęcia radiologicznego (RTG), na podstawie którego możliwa będzie ocena obecności i położenia zawiązka zęba stałego oraz ocena poziomu stopnia resorpcji korzenia zęba mlecznego.
W niektórych sytuacjach brak postępującego procesu resorpcji może wymagać usunięcia mleczaka przez stomatologa.
Zabieg prowadzony jest w znieczuleniu miejscowym, zapewniającym dziecku pełen komfort oraz poczucie bezpieczeństwa. Warto zwrócić uwagę, czy gabinet który wybraliśmy dysponuje rozwiązaniami skierowanymi do najmłodszych pacjentów. Bezbolesne znieczulenie komputerowe the Wand lub zastosowanie technik pozytywnego wzmocnienia mogą odgrywać kluczową rolę, w przeprowadzeniu zabiegu u małego pacjenta.
Ekstrakcja, czyli usunięcie zęba mlecznego odbywa się przy pomocy specjalnych dźwigni i kleszczy. Przy pomocy dźwigni lekarz przerywa więzadła, odpowiadające za utrzymanie zęba w zębodole. Kleszcze służą do dokładnego objęcia i wykręcenia zęba. Pozostała po zębie przestrzeń zostaje zaopatrzona jałowym gazikiem.
Usuwanie zębów mlecznych wymaga zachowania odpowiedniej precyzji przez lekarza dentystę. W okolicy wierzchołka korzenia zlokalizowany jest zawiązek zęba stałego, który nie może zostać naruszony. Manewrowanie narzędziami w każdym przypadku musi odbywać się z należytą starannością i dokładnością.
To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.