Wiele mitów narosło wokół żywienia matki karmiącej. W świetle aktualnego stanu wiedzy dieta matki karmiącej nie ma wpływu na ryzyko wystąpienia zaparć u niemowląt. Wobec tego, podczas laktacji nie trzeba unikać produktów uznawanych za powodujące zaparcia u dzieci.

Dieta matki karmiącej piersią powinna być prawidłowo zbilansowana, aby pokrywała wydatek energetyczny związany z produkcją mleka oraz dostarczała niezbędnych składników odżywczych, które wraz z mlekiem przechodzą do dziecka. 

„Dieta matki karmiącej” nie istnieje

Według najnowszych doniesień naukowych pojęcia takie jak „dieta matki karmiącej”, „dieta eliminacyjna stosowana profilaktycznie” czy „lista produktów zakazanych w czasie laktacji” nie mają racji bytu i nie powinny być już używane.

wspomaga prawidłowy pasaż jelitowy, dzięki zawartości składnika pochodzenia roślinnego – manny z jesionu.
poprawia konsystencję stolca, normalizuje częstość wypróżnień, skraca czas wypróżnień, pomaga przy bólach skurczowych brzucha.
Suplement diety
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
reklama

Chociaż były powtarzane z pokolenia na pokolenie w dobrej wierze, to przyniosły więcej szkody niż pożytku – były przyczyną niedoborów pokarmowych kobiet oraz ich dzieci, a także zniechęcały kobiety do karmienia piersią. Matki nieraz wdrażały diety eliminacyjne z powodu zauważenia niepokojących dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego u dziecka czy nietypowego wyglądu stolca – bez wcześniejszej diagnostyki. Dieta matki karmiącej wzbudzała w kobietach przerażenie, obawę o zdrowie dziecka i poczucie winy gdy problemy brzuszkowe się pojawiły – „czy to ja szkodzę mojemu dziecku?”. 

Otóż nie ma dowodów naukowych na to, że to co zje mama, może wywołać zaparcia u jej maluszka. 

Prewencyjne unikanie produktów potencjalnie wywołujących zaparcia (tj. białe pieczywo, makaron pszenny, ryż biały, tłusty nabiał, gotowana marchewka) również nie ma uzasadnienia. Przyczyna zaparć u niemowląt leży zupełnie gdzie indziej, dlatego mama nie musi eliminować żadnych produktów ze swojej diety.

dieta mamy karmiącej piersią a problem zaparć u dziecka

Przyczyny zaparć u niemowląt

Skoro nie w diecie matki, to gdzie leży przyczyna zaparć u maluszka? Może być to:

  • wprowadzenie lub zmiana mieszanki mlekozastępczej (jeśli dziecko jest dokarmiane mlekiem modyfikowanym oprócz karmienia piersią),
  • rozpoczęcie rozszerzania diety (na pierwszy ogień z reguły idą oczyszczone produkty zbożowe i gotowana marchewka – w zbyt dużej ilości mogą prowadzić do zaparć),
  • nieprawidłowo zbilansowana dieta dziecka (nie dotyczy dzieci karmionych wyłącznie piersią),
  • niewystarczająca ilość płynów (przez to występuje utrudniony pasaż jelitowy),
  • nauka korzystania z nocnika (niektóre dzieci odczuwają przed tą sytuacją lęk i wstrzymują defekację).
  • statystycznie najczęściej dolegliwości gastrologiczne wynikają z niedojrzałości przewodu pokarmowego, która generuje część zaburzeń czynnościowych, w tym zaparć.

Zanim skrytykujemy dietę matki musimy przyjrzeć się ostatnim dniom, a nawet tygodniom życia dziecka – być może coś zmieniło się w jego otoczeniu i miało to wpływ na wystąpienie zaparć.

Jak pomóc dziecku z zaparciami?

Zaparcia mogą dotyczyć nawet 30% niemowląt. 

Nawet jeżeli mama wyeliminuje ze swojej diety produkty potencjalnie wywołujące zaparcia – nie pomoże tym swojemu dziecku. 

Wsparciem dietetycznym mogą być produkty poprawiające pasaż jelitowy, zwiększające częstotliwość oddawania stolca o bardziej miękkiej konsystencji i niosące ulgę w zaparciach, np. manna z jesionu, prebiotyki, oligosacharydy mleka kobiecego, galaktooligosacharydy, fruktooligosacharydy, laktuloza.

Korzyści ze stosowania manny z jesionu w diecie niemowląt opisałam TUTAJ.

Dieta mamy a zaparcia u dziecka – podsumowanie

Diety eliminacyjne dla kobiet karmiących piersią, bez wskazań medycznych, nie są rekomendowane, ze względu na ich szkodliwość zdrowotną. W badaniu przeprowadzonym przez Centrum Nauki o Laktacji blisko 8% kobiet stosowało u siebie dietę eliminacyjną z powodu wystąpienia zaparć u dziecka. Z dietetycznego punktu widzenia nie ma to sensu, gdyż nie przyniesie ulgi dziecku, a przy długotrwałym stosowaniu może nieść ryzyko niedoborów pokarmowych i być czynnikiem stresogennym przyczyniającym się do przedwczesnej rezygnacji z karmienia piersią. Dieta matki karmiącej nie istnieje, więc kobieta po porodzie może i powinna odżywiać się standardowo, a zaparcia u dziecka to problem niezależny od jej talerza.

wspomaga prawidłowy pasaż jelitowy, dzięki zawartości składnika pochodzenia roślinnego – manny z jesionu.
poprawia konsystencję stolca, normalizuje częstość wypróżnień, skraca czas wypróżnień, pomaga przy bólach skurczowych brzucha.
Suplement diety
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
reklama

Nehring-Gugulska, M., Krauze, A., Godyń-Myśliwy, Z., Popiel, M., & Bębenek, D. (2023). Stosowanie diety eliminacyjnej przez polskie matki karmiące piersią w świetle aktualnej wiedzy. Pediatria po Dyplomie, 6, 57-65.

Pięta, M. (2020). Właściwości HMO w profilaktyce i likwidowaniu kolek i zaparć u dzieci. Położna, Praktyka, 3, 51, 51-53.

Załęski, A., Czyżniejewska, N. (2018). Najczęstsze zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego u dzieci – część I. Forum Pediatrii Praktycznej, dostęp online: https://forumpediatrii.pl/artykul/najczestsze-zaburzenia-czynnosciowe-przewodu-pokarmowego-u-dzieci-czesc-i

Bzikowska-Jura, A., Żukowska-Rubik, M., Wesołowska, A., Pawlus, B., Rachtan-Janicka, J., Borszewska-Kornacka, K. M., & Wielgoś, M. (2023). Stanowisko Grupy Ekspertów w sprawie zaleceń żywieniowych dla kobiet w okresie laktacji – aktualizacja. Standardy Medyczne Pediatria, 20, 233-248.

Wierzejska, R. (2017). Dieta matki karmiącej. W: Banki mleka w Polsce. Funkcjonowanie w podmiotach leczniczych – idea i praktyka. 109-113.