Wady i zalety smoczków dla niemowląt
Odruch ssania to jeden z pierwszych i najsilniejszych odruchów, z jakim rodzi się dziecko. Smoczek jest elementem wyprawki niemowlęcej, znanym w praktycznie każdej kulturze na świecie. Niezależnie od szerokości geograficznej kobiety powszechnie stosują smoczki do uspokajania dzieci.
Jedną z największych zalet smoczków jest zmniejszenie ryzyka wystąpienie śmierci łóżeczkowej wśród niemowląt. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca rozważenie podawania smoczków do zasypiania po 1. miesiącu i do ukończenia 6. miesiąca życia. Dlaczego nie warto podawać dziecku smoczka zaraz po narodzinach? W pierwszych 3-4 tygodniach po porodzie następuje stabilizacja laktacji, dziecko i matka uczą się siebie nawzajem w kwestii karmienia naturalnego, a smoczek może zaburzyć wzorzec ssania. Konsystencja kobiecej piersi i smoczka jest zupełnie inna, dlatego należy pozwolić maluchowi na przyzwyczajenie się do mamy na tyle, że smoczek nie będzie stanowić zagrożenia dla karmienia piersią.
WHO rekomenduje, aby nie podawać smoczka, jeśli karmi się piersią.
U dzieci urodzonych przedwcześnie smoczki prowadzą do krótszej hospitalizacji, wcześniaki szybciej przechodzą z karmienia przez zgłębnik (jest to specjalna rurka prowadzona przez nos bezpośrednio do żołądka) na karmienie butelką. Podawanie smoczka powoduje stymulację ssania i nie powoduje skutków ubocznych np. w postaci utraty wagi.
Smoczka nie powinno się stosować do uspokajania dziecka, chociaż w pierwszym półroczu życia smoczek, zdaniem rodziców, głównie pozwala się dziecku wyciszyć. Jednak im maluch jest starszy, tym bardziej przywiązuje się do smoczka. Zaczyna darzyć go uczuciem, przez co smoczek staje się symbolem bezpieczeństwa, a jego brak – powodem do niepokoju. Do smoczka przywiązują się również rodzice, co powoduje, że trudno się go pozbyć na stałe.
Po skończonym 6. miesiącu życia nie ma powodów, aby stosować smoczek. Do 18. miesiąca życia dziecka nawyk ssania jest naturalnie wygaszany.
Warto wiedzieć, że smoczki powodują wady zgryzu u dzieci, nie wpływają pozytywnie na rozwój jamy ustnej i predysponują do oddychania przez usta. Dentyści wskazują również na powstawanie próchnicy. Logopedzi zgodnie twierdzą, że smoczki są powodem problemów z rozwojem mowy u dzieci.
Ponad 60% dzieci w wieku 3.-18. lat ma wady zgryzu. Wady spowodowane nadużywaniem smoczka widoczne są już po 2., a najbardziej po 4. roku życia.
Długotrwałe ssanie smoczka powoduje wzrost ryzyka infekcji ucha środkowego.
Przeczytaj także: Nagła śmierć łóżeczkowa – przyczyny, zapobieganie, jak zwiększyć bezpieczeństwo naszego dziecka?
Jak wybrać idealny smoczek dla dziecka?
Na rynku jest mnóstwo smoczków, których producenci twierdzą, że to ich produkt jest najlepszy dla dziecka. Na co zwrócić uwagę przy wyborze smoczka?
Kształt smoczka
- Smoczek ortodontyczny (anatomiczny)
Gumka smoczka jest wypukła od podniebienia i ścięta, płaska od strony języka. Można wkładać go do buzi tylko w jeden sposób. Jest zaprojektowany tak, aby dopasować się do wnętrza jamy ustnej dziecka. Na tarczy smoczka znajduje się najczęściej jedno wcięcie, na nosek.
- Smoczek okrągły
Gumka jest wąska przy tarczce, później rozszerza się, koniec jest idealnie okrągły. Nie ma znaczenia, jak włożony do ust jest smoczek. Tarcza zwykle również jest okrągła lub ma dwa wcięcia na nosek. Smoczek stworzony jest z myślą o dzieciach karmionych piersią, kształt ma przypominać im sutek mamy.
- Smoczek symetryczny
Smoczek ma gumkę spłaszczoną identycznie z dwóch stron. Nie ma znaczenia, jak jest włożony do jamy ustnej. Tarcza zwykle jest z podwójnym wcięciem na nos dziecka.
- Smoczek specjalistyczny
Smoczek przeznaczony dla dzieci z wadami jamy ustnej czy problemami okolicy oralnej. Stosowany wyłącznie po zaleceniu przez lekarza.
Materiał smoczka
Smoczek dla dziecka musi być wykonany z bezpiecznego materiału, odpornego na gryzienie, ale również na wysoką temperaturę (wyparzanie to dobry domowy sposób na zachowanie higieny smoczka). Dostępne są smoczki wykonane z dwóch materiałów: kauczuku i silikonu.
Lateks (kauczuk) jest jasnożółty, naturalny, bardziej odporny na gryzienie, jednak zmienia swoją konsystencję w trakcie używania przez dziecko. Jest również bardziej miękki niż silikon.
Silikon jest przezroczysty, twardszy i sztywniejszy. Bardziej podatny na przegryzienia. Badania dowodzą, że smoczki silikonowe są rzadziej kolonizowane przez bakterie w porównaniu ze smoczkami z kauczuku.
Smoczek nie może być bardzo sztywny, musi być elastyczny i dobrze reagować na pracę jamy ustnej w czasie ssania.
Rozmiar smoczka
Smoczek powinien być dobrze dopasowany do ust dziecka. I jak zbyt mały smoczek nie stanowi zbyt dużego problemu dla malucha, o tyle zbyt duży może prowadzić do pobudzenia odruchu wymiotnego. Smoczki z reguły dostępne są w trzech rozmiarach:
- 0-3 miesiące,
- 3-6 miesięcy,
- 6-18 miesięcy.
Dzięki temu można odpowiednio dobrać smoczek dla noworodka i niemowlaka. Warto obserwować dziecko, jak reaguje na nowy rozmiar smoczka.
Kiedy wymienić smoczek na nowy?
Smoczek należy wymienić kiedy ukażą się pierwsze oznaki zużycia, jak np. przegryzienie. Zmiana konsystencji gumki smoczka, zabrudzenia w jej środku (gumka musi mieć dziurkę, która zapobiega zapowietrzeniu się produktu), ale również zbyt mały rozmiar czy zbyt duży są powodami, dla których należy rozejrzeć się za nowym smoczkiem. Jeśli dziecko skończyło 6 miesięcy rodzice powinni rozważyć rezygnację ze smoczka.
Może zainteresować Cię także: Bolesne ząbkowanie – jak pomóc niemowlakowi?
http://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33315968/
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2597857/?report=reader
http://www.aafp.org/pubs/afp/issues/2009/0415/p681.html z dnia 03.06.2022.