- Jelita i mózg są połączone nerwem błędnym, hormonami i neuroprzekaźnikami.
- Kortyzol i adrenalina uwalniane w reakcji na stres mogą wpływać negatywnie na pracę układu trawiennego i powodować zaparcia.
- Kortyzol wpływa negatywnie na skład i aktywność mikrobioty jelitowej.
- Przyczyną zaparć może być również blokada emocjonalna. Dzieci mogą unikać wypróżniania z powodu lęku przed bólem, wstydu, braku prywatności lub dyskomfortu psychicznego.
- Ważne jest zapewnienie dziecku bezpieczeństwa emocjonalnego, rozmowa o problemach, a także dbanie o regularne wypróżnianie, zdrową dietę i nawodnienie.
- Warto wspomagać pracę układu trawiennego suplementami na bazie naturalnych składników, takimi jak np. manna z jesionu.

Dwukierunkowa komunikacja jelitowo-mózgowa
Jelita i mózg są ze sobą ściśle powiązane poprzez tzw. oś jelitowo-mózgową. To system komunikacji, w którym m.in. nerw błędny, hormony i neuroprzekaźniki przesyłane między jelitami a mózgiem, wpływają na nasz układ trawienny, samopoczucie oraz reakcje emocjonalne.
Badania dowodzą, że ekspozycja na przewlekły stres może negatywnie wpływać na funkcje przewodu pokarmowego, a nawet zaostrzyć jego zaburzenia (np. IBS – zespół jelita drażliwego).
Ważną rolę w tym wszystkim odgrywają kortyzol oraz adrenalina, czyli hormony uwalniane właśnie w reakcji na stres. W organizmie człowieka spełniają wiele ważnych funkcji, ale niestety mogą też negatywnie wpływać na sposób działania żołądka i jelit. U niektórych dzieci przewlekły stres wywołuje właśnie zaparcia i bóle brzucha.
Kiedy dziecko odczuwa stres, organizm aktywuje reakcję „walcz lub uciekaj”. Wówczas trawienie zwalnia, a nawet zatrzymuje się, aby organizm mógł skierować całą swoją energię wewnętrzną na stawienie czoła zagrożeniu. Bo w końcu motoryka jelit nie jest funkcją kluczową w sytuacji zagrożenia.
Stres a mikrobiota dziecka
Jelita Twojego dziecka są domem dla miliardów bakterii i innych mikroorganizmów. Jest to tak zwana mikrobiota jelitowa, na którą wpływają zarówno czynniki dietetyczne, jak i środowiskowe. Stres jest jednym z tych czynników!
Przewlekłe napięcie psychiczne może zaburzyć równowagę mikrobioty, zmieniając proporcje „dobrych” i „złych” bakterii. W rezultacie dochodzi do zaburzenia pracy układu trawiennego i wówczas mogą pojawić się zaparcia.
Odpowiedzialny jest za to przede wszystkim kortyzol, który wpływa negatywnie na skład i aktywność mikrobioty jelitowej.
Warto wspomnieć, że działa to też w drugą stronę – zaburzenia mikrobioty nasilają stres, stres powoduje problemy jelitowe i dochodzi do błędnego koła.
Problem z kupką?
Psychiczna blokada przed wypróżnianiem
Dzieci, które doświadczają stresu, często odczuwają nie tylko fizyczny dyskomfort, ale także emocjonalną blokadę przed korzystaniem z toalety.
Może to wynikać z:
- obawy przed bólem (gdy dziecko doświadczyło go wcześniej podczas wypróżniania),
- wstydu,
- poczucia braku prywatności lub napięcia w otoczeniu,
- dyskomfortu psychicznego (niektóre dzieci nie są w stanie wypróżnić się w publicznej toalecie, np. w szkole).
W efekcie dziecko wstrzymuje wypróżnianie, co prowadzi do dalszego spowolnienia jelit i powstawania twardego stolca. Takie zachowanie pogłębia zaparcia, a z czasem może prowadzić do nawykowego unikania toalety.
Dlaczego dzieci są bardziej wrażliwe?
Układ nerwowy dzieci wciąż się rozwija, a mechanizmy radzenia sobie ze stresem nie są jeszcze w pełni wykształcone. Dodatkowo dzieci mogą nie potrafić jeszcze rozpoznać i mówić o swoich emocjach, co powoduje, że napięcie psychiczne „przechodzi” w ciało. To sprawia, że zaparcia wywołane stresem są szczególnie częste w okresach zmian i trudnych sytuacji życiowych.
Stres i zaparcia – jak pomóc dziecku?

- Rozmowa i reagowanie na problemy emocjonalne
🫶
Pierwszym krokiem jest zauważenie, że problem zaparć u dziecka może mieć podłoże emocjonalne. Warto regularnie rozmawiać z dzieckiem, zachęcać je do dzielenia się swoimi obawami i trudnościami, a przede wszystkim tworzyć mu do tego bezpieczną przestrzeń. Dziecko nie będzie chciało mówić o swoich problemach, jeśli nie poczuje się bezpiecznie.
Ważne jest także wspólne szukanie rozwiązania problemu. Być może dziecko ma trudności w szkole, stresuje się sprawdzianami, nie radzi sobie z nauką lub ma problemy w relacjach z rówieśnikami. Wszystko to może prowodować duży stres i zaburzać pracę układu trawiennego.
- Zapewnienie bezpieczeństwa i stworzenie bezpiecznej atmosfery
🩵
Dzieci, które czują się bezpiecznie, łatwiej regulują swoje emocje i rzadziej reagują stresem somatycznym. To oznacza nie tylko spokojną atmosferę w domu, ale też unikanie wywierania presji związanej z korzystaniem z toalety. Zamiast wymagać „natychmiastowego” wypróżnienia, warto dać dziecku poczucie, że ma czas i prywatność.
W szkołach czy przedszkolach problemem bywa brak komfortu w łazienkach. Tutaj możliwości rodziców są ograniczone, warto więc wyjaśnić dziecku, że korzystanie z toalety nie jest powodem do wstydu. W razie potrzeby można spotkać się z nauczycielem czy opiekunem w szkole i porozmawiać o problemie, uważając przy tym, aby nie naruszyć godności i prywatności dziecka.
- Regularne korzystanie z toalety
🚽
Nawyki mają ogromne znaczenie. Dobrą praktyką jest zachęcanie dziecka do korzystania z toalety o stałych porach dnia, np. po śniadaniu czy kolacji. Układ pokarmowy działa wtedy w pewnym rytmie, a dziecko uczy się rozpoznawać sygnały płynące z organizmu. Ważne jest, aby w tym procesie nie stosować przymusu, presja jedynie wzmocni stres i pogłębi problem.
- Zdrowa dieta
🫐
Dieta bogata w błonnik (warzywa, owoce, pełnoziarniste produkty zbożowe) wspiera perystaltykę i ułatwia formowanie miękkiego stolca. Ważne jest też ograniczenie wysoko przetworzonych przekąsek i słodyczy, które mogą sprzyjać zaparciom. Oprócz tego warto wspomagać się suplementami dla dzieci, zawierającymi naturalne substancje wspomagające prawidłowy pasaż jelitowy, np. mannę z jesionu.
Manna z jesionu zawiera mannitol, który zwiększa objętość wody w jelicie, powodując zmiękczenie mas kałowych. Dzięki temu naturalnie i w zgodzie z fizjologią wspomaga wypróżnianie. Delikatnie, nie wywołując skurczu jelit ani efektu przeczyszczania.
- Nawodnienie
🫗
Odpowiednia ilość płynów to absolutna podstawa. Dzieci często zapominają o piciu wody, zwłaszcza podczas zabawy czy w szkole. Brak płynów sprawia, że stolec staje się twardszy i trudniejszy do wydalenia, co dodatkowo nasila stres związany z korzystaniem z toalety. Dobrym nawykiem jest noszenie butelki z wodą i przypominanie dziecku o regularnym piciu małych porcji w ciągu dnia.
- Aktywność fizyczna
🛴
Regularna aktywność fizyczna nie tylko wspomaga pracę układu trawiennego i pobudza motorykę jelit, ale również redukuje stres i napięcie.
Warto więc zachęcać dziecko do podejmowania ruchu na co dzień, w różnej formie. Może to być bieganie, skakanie, zabawa w berka, jazda na hulajnodze czy skakanie na trampolinie. Ważne, aby dziecko odczuwało przyjemność z aktywności, a nie robiło tego na siłę i nie traktowało jej jako obowiązek.
- Techniki relaksacyjne
🎠
Coraz więcej badań wskazuje, że dzieci mogą korzystać z prostych technik relaksacyjnych, które obniżają poziom stresu i wpływają pozytywnie na układ trawienny.
Mogą to być ćwiczenia oddechowe („balonik w brzuchu” – dziecko wyobraża sobie, że napełnia i opróżnia balon, oddychając głęboko), joga dla dzieci czy krótkie sesje mindfulness dostosowane do wieku. Nawet kilkuminutowe ćwiczenia wykonywane przed snem mogą poprawić jakość odpoczynku i złagodzić objawy związane z zaparciami.
Jeśli zaparcia są przewlekłe lub towarzyszą im silny ból, krew w stolcu czy inne niepokojące objawy, warto zgłosić się do pediatry lub gastroenterologa.
Na zaparcia u dzieci
Źródła:
Konturek PC, Brzozowski T, Konturek SJ. Stress and the gut: pathophysiology, clinical consequences, diagnostic approach and treatment options. J Physiol Pharmacol. 2011 Dec;62(6):591-9. PMID: 22314561.
Bhatia V, Tandon RK. Stress and the gastrointestinal tract. J Gastroenterol Hepatol. 2005 Mar;20(3):332-9. doi: 10.1111/j.1440-1746.2004.03508.x. PMID: 15740474.
Reich, M., & Iwańczak, B. (2010). Analiza najczęstszych przyczyn i obja‑wów przewlekłych zaparć u dzieci. Przegl. Gastroenterol, 5, 349-355.
Malczyk, Ż., Jarzumbek, A., Kwiecień, J., & Ziora, K. (2014). praktyczne aspekty leczenia zaparć stolca u dzieci. Pediatria i Medycyna Rodzinna, 10(1), 55-60.












