To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Czym jest onanizm dziecięcy?
Onanizm dziecięcy to zachowanie o charakterze autoseksualnym. I jak nam, dorosłym, onanizowanie kojarzy się z perwersją, tabu czy rozładowaniem napięcia seksualnego, tak dla dzieci masturbacja jest tylko dotykiem, który jest przyjemny czy łaskocze. Dziecko nie widzi w onanizowaniu się niczego złego, stanowi to dla niego sposób na poczucie zadowolenia.
Na czym polega dziecięcy onanizm? Masturbacja dzieci to dotykanie, pocieranie, drapanie własnych narządów płciowych. Zwykle tego typu zachowania samoistnie przemijają i w większości przypadków stanowią fizjologiczny element rozwoju seksualnego dziecka. Po raz kolejny dziecko sięga po masturbację w momencie dojrzewania płciowego.
Czasami masturbacja może być objawem maskującym choroby narządów płciowych lub oznaką zaburzeń emocjonalnych, dlatego dziecko, które się masturbuje powinno być pod opieką psychologa i pediatry, aby znaleźć przyczynę onanizmu.
Przeczytaj także: Trudna (?) relacja matka-córka, co ją wzmacnia a co niszczy?
Jak poznać, że dziecko się masturbuje?
Dziecko przyjemność z dotykania narządów płciowych zwykle odkrywa przypadkiem. Drapanie, głaskanie po miejscach intymnych, pocieranie – to sytuacje, kiedy zwykłej czynności okazują się być dla malucha czymś, co przynosi niespodziewaną przyjemność. Część dzieci onanizuje się, aby rozładować napięcie emocjonalne lub jako zachowanie wprawiające je w określony nastrój, np. przed snem.
Warto pamiętać, że dziecko nie wie, że masturbacja nie jest zachowaniem społecznie akceptowanym. Należy zwracać uwagę, kiedy maluch zaczyna się dotykać, ale nie wpędzać go w poczucie winy, że zrobiło coś złego.
Jakie są przyczyny onanizmu dziecięcego?
Onanizm dziecięcy częściej występuje u dziewczynek. Okazało się, że dziewczynki od 3. do 5. roku życia często dotykają swoich miejsc intymnych, gdy zmagają się z infekcją intymną. Zapalenie w obrębie sromu, krocza czy cewki moczowej objawia się swędzeniem i pieczeniem, wargi sromowe są obrzęknięte i zaczerwienione, z pochwy wydobywa się nieprawidłowa wydzielina. Przez ciągły dyskomfort miejsc intymnych, można czasem zauważyć ślady zadrapań czy otarcia. To właśnie drapanie warg sromowych i łechtaczki przynosi nieoczekiwane uczucie przyjemności. Dzieci masturbują się, gdy odczuwają bardzo silne emocje, gdy szukają mocniejszych doznań w sferze poznawczej lub chcą wiedzieć, jakie są potrzeby ich ciał.
Jakie są rodzaje dziecięcej masturbacji?
Wyróżnia się trzy główne rodzaje masturbacji dziecięcej: rozwojową, eksperymentalną i instrumentalną.
Onanizm rozwojowy jest fizjologicznym zachowaniem w procesie rozwoju dziecka i zachowaniem charakterystycznym dla określonego wieku. Ten typ masturbacji nie wymaga leczenia, jednak warto tłumaczyć dziecku, że onanizm wzbudza niepokój społeczny i niezrozumienie.
Kolejny typ masturbacji to onanizm eksperymentalny. Dziecko szukając nowych wrażeń, także w kontekście doznań seksualnych, próbuje potęgować przyjemność z masturbacji za pomocą przedmiotów. Odkrywa, że drażnienie ciała jest przyjemne i szuka sposobów, jak tę przyjemność spotęgować. Próbuje wsłuchać się w potrzeby własnego ciała, ale w konsekwencji może zrobić sobie krzywdę. Kieruje się głównie ciekawością i chęcią poznania.
W literaturze opisywane są przypadki wkładania różnych rzeczy do pochwy, cewki moczowej czy odbytu. Dodatkowo dziecko nie kryje się ze swoimi zachowaniami. Ten typ onanizmu nie tylko bardzo mocno łamie zasady społeczne, ale stanowi istotne niebezpieczeństwo dla zdrowia dziecka. Konieczne jest przekierowanie energii i ciekawości dziecka w zupełnie inne obszary, np. aktywności fizycznej.
Masturbacja instrumentalna to typ onanizmu, gdzie dziecko nie dotyka się po to, aby poczuć przyjemność, ale rozładować silny stres i napięcie. Zachowania autoseksualne pojawiają się, gdy dziecko się czegoś boi, jest w zupełnie nowej sytuacji, ma trudne relacje w rodzinie, z którymi nie potrafi sobie poradzić, lub jest wykorzystywane seksualnie. Ta masturbacja świadczy o dużym poziomie stresu dziecka, dlatego opiekę nad nim i jego rodziną powinien objąć terapeuta, psycholog, a nawet psychiatra.
Co powinien zrobić rodzic, gdy dziecko się onanizuje?
Zwykle pierwszym uczuciem, jakie ogarnia rodzica, gdy zauważa, że jego dziecko się masturbuje, jest lęk. Zazwyczaj niepotrzebnie, gdyż w większości przypadków onanizm dziecięcy jest oznaką prawidłowego rozwoju i przekraczania kolejnego etapu w poznawaniu własnego ciała i własnej seksualności. Dziecięca masturbacja to w takich przypadkach nic złego, nie zagraża zdrowiu malucha i mija samoistnie po pewnym czasie.
Warto, szczególnie w przypadku dziewczynek, skontrolować stan ich narządów płciowych pod kątem zapalenia sromu lub pęcherza moczowego, dlatego trzeba skonsultować się z pediatrą i/lub ginekologiem dziecięcym.
Problem pojawia się, kiedy dziecko w czasie masturbacji robi sobie krzywdę lub dotyka się w sposób zagrażający jego zdrowiu, korzystając z różnych przedmiotów. Dobrze poprosić o pomoc terapeutę lub psychologa, który wspólnie z rodzicem spróbuje zainteresować dziecko czymś zupełnie innym. Należy pamiętać, że onanizm eksperymentalny wynika głównie z potrzeb poznawczych, a przy okazji prowadzi do odkrycia potrzeb seksualnych.
Jeśli dziecko traktuje masturbację jako sposób na przezwyciężenie lęków i stresu – konieczna jest terapia obejmująca malucha i rodzinę, w której dziecko dorasta. Czasem sytuacja może wymagać pomocy psychiatrycznej.
Onanizujące się dziecko potrzebuje obecności i zainteresowania rodziców, niestrofowania i karcenia. Dzieci nie traktują masturbacji w taki sposób jak dorośli, dlatego rozmowy o konsekwencjach masturbacji w postaci np. zakażenia, szukaniu sposobów na wspólne spędzanie czasu czy znalezieniu nowych zainteresowań, może stać się sposobem na wyeliminowanie tego problemu.
Czy onanizm dziecięcy się leczy?
Nie, onanizm dziecięcy nie jest zaburzeniem psychicznym ani chorobą, która wymagałaby leczenia. Dzieci dotykają swoich miejsc intymnych bez podtekstu seksualnego, chociaż masturbacja jest zachowaniem autoseksualnym. Onanizm jest zwykle naturalny i wynika z dziecięcej ciekawości, chęci poznawania ciała, odkrywania granic.
Problemem staje się masturbacja, która zagraża dziecku lub jest sygnałem, że dziecko jest krzywdzone, psychicznie, fizycznie lub seksualnie. Wtedy konieczna jest interwencja dorosłych, aby pomóc maluchowi, ale dziecko nie powinno czuć, że jego zachowanie jest czymś złym, czego powinno się wstydzić.
Może zainteresować Cię również: Jak pomóc dziecku rozładować emocje?
Wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego.
Na wzmocnienie odporności. Uzupełnia codzienną dietę w starannie dobrane, naturalne składniki, takie...
Wspiera pamięć i koncentrację, usprawnia procesy uczenia się.
Naturalne składniki wspomagające pracę układu odpornościowego.
Naturalne składniki wspomagające pracę układu odpornościowego.
Pierwszy preparat z fukoidanem, który wspomaga pracę zatok.
Kompleksowe wsparcie prawidłowego rozwoju.
Spray usuwający złogi woskowiny usznej.
W okresie przejściowego osłabienia, do regeneracji po infekcjach.
Woda morska z ektoiną. Ochrona przed wnikaniem wirusów.