Lek bez recepty w postaci roztworu do płukania jamy ustnej i gardła. Substancją aktywną DICLOSTIMU jest diklofenak sodowy będący niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ). Podczas stosowania miejscowego w stanach zapalnych błony śluzowej jamy ustnej i gardła diklofenak wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.
Świnka u dzieci – przyczyny
Świnka to potoczna nazwa nagminnego zapalenia przyusznic, czyli ślinianek przyusznych, które w trakcie choroby puchną i powiększają się. Stąd ta niewdzięczna nazwa – komuś, kto ją wymyślił, pacjent ze spuchniętą szyją i policzkami najwyraźniej przypominał… zwierzątko.
Przyczyną jest łatwo rozprzestrzeniający się wirus z rodziny paramyksowirusów (paramyxoviridae). Dziecko może zarazić się świnką poprzez bezpośredni kontakt ze skażoną śliną lub wydzieliną z nosa – np. gdy przebywa w pobliżu chorego kolegi, który kicha lub kaszle.
Zdarza się też, że patogeny osadzają się na powierzchniach np. klamkach, zabawkach i innych przedmiotach. Wówczas do zarażenia może dojść, gdy wirus przeniesie się z powierzchni na dłonie, a potem dostanie do ust czy nosa dziecka. Pierwsze objawy pojawiają się zwykle po 1-3 tygodniach od kontaktu z patogenem. Natomiast zdolność do zarażania innych utrzymuje się do 9 dni po wystąpieniu obrzęku ślinianek. W tym czasie zaleca się, aby chory był izolowany od innych.
Jak uchronić dziecko przed świnką?
Podstawę profilaktyki stanowi szczepienie ochronne wieloskładnikową szczepionką MMR (również przeciw odrze i różyczce), które od 2004 roku jest obowiązkowe. Wbrew powszechnej opinii dziecko zaszczepione może zachorować, choć prawdopodobieństwo jest bardzo niskie. Ważne jest więc budowanie ogólnej odporności organizmu, dbanie o higienę, a także unikanie przebywania w towarzystwie chorych na świnkę.
Gdy jeden członek rodziny zachoruje, ważne jest zapobieganie – w miarę możliwości – rozprzestrzenianiu się wirusa poprzez m.in.:
- izolowanie chorego;
- dezynfekowanie przedmiotów, których używają inni członkowie rodziny.
Jakie są objawy świnki u dzieci?
Pierwsze objawy świnki u dzieci często przypominają początek przeziębienia lub grypy. We wczesnej fazie choroby obserwuje się:
- ból głowy,
- gorączkę,
- zmęczenie,
- spadek apetytu,
- ospałość,
- ogólne złe samopoczucie,
- bóle mięśni i stawów.
Następnie pojawiają się takie objawy jak:
- obrzęk jednego lub dwóch gruczołów ślinowych,
- ból ucha lub całej twarzy (nasilający się podczas mówienia, jedzenia),
- wrażliwość okolic gruczołów ślinowych na dotyk,
- suchość i zaczerwienienie w jamie ustnej.
To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Powikłania świnki u dzieci
Świnka u dzieci zwykle mija samoistnie po 7 dniach, nie powodując żadnych powikłań. Czasami jednak wirus atakuje inne narządy w organizmie. Wówczas może dojść do komplikacji takich jak:
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych – objawia się m.in. wysoką gorączką, bólem głowy, światłowstrętem, nudnościami;
- zapalenie jąder lub jajników – występuje u pacjentów po okresie dojrzewania;
- porażenie nerwów czaszkowych – objawia się m.in. ograniczeniem ruchomości języka, zaburzeniem słuchu i czucia smaku;
- zapalenie trzustki – objawia się przede wszystkim ostrym bólem w nadbrzuszu oraz dolegliwościami ze strony układu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka).
Jeśli podejrzewasz u swojego dziecka powikłania, jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem. Wizyta u pediatry jest również konieczna, jeśli objawy świnki nie ustępują po 7 dniach.
Świnka u dzieci – jak wygląda leczenie?
Świnka to choroba o podłożu wirusowym, dlatego pacjentom nie podaje się antybiotyków. Zaleca się natomiast stosowanie leków przeciwgorączkowych, przeciwbólowych oraz przeciwzapalnych – w zależności od przebiegu choroby i nasilenia objawów. Głównym celem jest łagodzenie nieprzyjemnych dolegliwości.
Poza farmakoterapią warto zadbać o ogólny komfort małego pacjenta, a także stosować domowe sposoby na zwalczanie objawów. Dziecko powinno wypoczywać, pić dużo płynów. Jeśli występuje wysoka gorączka, warto robić zimne okłady. Natomiast w celu łagodzenia bólu i obrzęku okolic ślinianek, stosuje się ciepłe okłady i maści rozgrzewające.
O szczegółach leczenia powinien zdecydować lekarz. Na konsultacje warto umówić się jak najszybciej po wystąpieniu pierwszych symptomów choroby u dziecka.
Dieta podczas świnki – co podawać dziecku?
Dziecku choremu na świnkę należy podawać pokarmy, które nie podrażniają gardła i nie powodują nadmiernej produkcji śliny. Produkty i posiłki kwaśne, gorące i twarde nie wchodzą więc w grę. Zaleca się raczej podawanie pokarmów płynnych lub półpłynnych, których nie trzeba zbyt mocno przeżuwać. Dobrym rozwiązaniem są zupy, musy, przeciery, kaszki, jogurty, owsianki itp.
Trzeba też pamiętać, że świnka u dzieci powoduje spadek apetytu nie tylko ze względu na obrzęk i ból szyi, ale i przez ogólne złe samopoczucie. Pacjenci często odmawiają jedzenia, co w dłuższej perspektywie może doprowadzić do niedożywienia i odwodnienia. Warto więc w miarę możliwości zachęcać malucha do spożywania posiłków (np. poprzez zwiększenie ich smakowitości) i przyjmowania dużej ilości płynów.
Rudkowski Z. Choroby zakaźne i pasożytnicze u dzieci. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2013.
Rubin S.A. Mumps vaccines. w: Plotkin’s Vaccines, red. PLotkin S.A., Orenstein W.A., Offit P.A., Edwards K.M. wyd. 7. 2017, str. 663-688.
Wysocki, J. Profilaktyka świnki w praktyce lekarza rodzinnego. Przewodnik Lekarza/Guide for GPs, 3(9), 68-73.