To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Jak leczyć anginę u dzieci?
Leczenie anginy u dzieci zależy przede wszystkim od tego, co wywołało chorobę: wirusy czy bakterie. Angina wirusowa częściej dotyczy dorosłych, bakteryjna dzieci w wieku 5-15 lat. Tę pierwszą mogą wywołać adenowirusy lub rhinowirusy, za drugą odpowiadają paciorkowce beta-hemolizujące, nazywane też ropotwórczymi.
Paciorkowce beta-hemolizujące są bardzo wrażliwe na penicylinę. Dlatego na anginę ropną w leczeniu pierwszego rzutu stosuje się antybiotyki penicylinowe. Tego rodzaju leki pozostają jednak nieskuteczne w przypadku infekcji wirusowych. Anginę wirusową leczy się wyłącznie objawowo.
Zarówno przy anginie bakteryjnej, jak i wirusowej, ważne jest zwalczanie gorączki i łagodzenie innych objawów choroby. Należy przy tym zapewnić dziecku spokój i odpoczynek. Trzeba też zadbać o właściwą dietę i podawać choremu więcej płynów, zwłaszcza przy podwyższonej temperaturze ciała.
- Angina wirusowa – częściej dotyczy dorosłych niż dzieci, rozwija się stopniowo, wywołując silny ból gardła, trudność w przełykaniu, katar, kaszel, bóle głowy, zatok, a czasem też dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Wysoka gorączka zdarza się rzadko.
- Angina bakteryjna – częściej dotyczy dzieci niż dorosłych, rozwija się nagle, wywołując wysoką gorączkę i silny ból gardła, utrudniający przełykanie. Do tego mogą dojść bóle brzucha, biegunka, nudności, wymioty, nie występują natomiast katar i kaszel.
Czy anginę można wyleczyć bez antybiotyku?
Tak. Anginę można wyleczyć bez antybiotyku, ale jeśli wywołały ją wirusy. Wówczas wskazanym leczeniem jest leczenie objawowe, czyli zwalczanie gorączki, łagodzenie bólu gardła, udrażnianie zatkanego nosa.
W przypadku anginy wywołanej przez bakterie wskazana jest antybiotykoterapia ze względu na ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak zapalenie ucha środkowego czy zapalenia płuc. Antybiotykoterapia pozwala tego uniknąć, a przy tym skraca czas trwania i łagodzi przebieg choroby.
5 powodów, dla których antybiotyk na anginę jest konieczny
Chociaż lekarz może, ale nie musi podjąć decyzji o leczeniu antybiotykiem, istnieje sporo powodów, dla których jest on wskazany w anginie paciorkowcowej. Okazuje się, że taka terapia przynosi korzyści, w tym:
- skraca czas trwania objawów, takich jak gorączka czy ból gardła,
- redukuje nosicielstwo – po przebyciu choroby paciorkowce często nadal bytują w organizmie, mimo że nie wywołują żadnych objawów. Dlatego pacjenci mogą nieświadomie roznosić patogeny i zarażać kolejne osoby. Podanie antybiotyku skutecznie wybija bakterie i ogranicza to zjawisko,
- zmniejsza ryzyko niektórych powikłań po anginie, np. zapalenia ucha i zatok oraz gorączki reumatycznej,
- skraca okres zakaźności – antybiotyk szybko zmniejsza liczbę bakterii bytujących w drogach oddechowych chorego, dzięki czemu skraca czas, w jakim mogą one przenosić się na kolejne osoby,
zapobiega nawrotom anginy – są one dość częste zwłaszcza u dzieci. Podanie antybiotyku znacznie zmniejsza ryzyko powtórnego rozwinięcia się objawów chorobowych.
Jaki antybiotyk na anginę dla dzieci?
Dzieciom z anginą ropną najczęściej zaleca się penicylinę fenoksymetylową. To antybiotyk, który bardzo skutecznie eliminuje paciorkowce. Dobę po przyjęciu pierwszej dawki chory przestaje zarażać, a po 10 dniach antybiotykoterapii zwykle jest już zupełnie zdrowy.
Zdarza się jednak, że niektóre dzieci są uczulone na penicylinę. Wówczas zaleca się cefalosporyny I generacji, ewentualnie makrolidy.
Choć z pomocą tych antybiotyków zwykle udaje się pokonać anginę ropną, czasem chorobę wywołują paciorkowce oporne na podane leki albo zupełnie inne patogeny. W takich przypadkach lekarz może zlecić dodatkowe badania i zlecić klindamycynę. A jeśli podejrzewa zakażenie wirusem opryszczki pospolitej, może przepisać leki przeciwwirusowe. Może się też być tak, choć u dzieci to rzadkość, że angina ma podłoże grzybicze i w leczeniu przyczynowym wymaga zastosowania leków przeciwgrzybiczych.
Lek bez recepty w postaci roztworu do płukania jamy ustnej i gardła. Substancją aktywną DICLOSTIMU jest diklofenak sodowy będący niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ). Podczas stosowania miejscowego w stanach zapalnych błony śluzowej jamy ustnej i gardła diklofenak wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.
Czy po podaniu antybiotyku chory zaraża?
Angina cechuje się dość wysoką zakaźnością, dlatego chory powinien unikać kontaktu z osobami zdrowymi. Bakterie mogą roznosić się nie tylko przez cały okres choroby, ale nawet do tygodnia po ustąpieniu jej wszystkich objawów. Wynika to z faktu, że podczas anginy paciorkowce bytują w gardle i migdałkach, przez co z łatwością wydostają się z jamy ustnej wraz z kaszlem czy oddechem.
Antybiotykoterapia bardzo szybko redukuje liczbę bakterii, dzięki czemu pacjent z anginą przestaje zarażać już po 24. godzinach od jej rozpoczęcia. Dlatego, dopóki nie zostanie wdrożone leczenie, zaleca się izolację chorego od osób zdrowych. Natomiast po zastosowaniu antybiotyku nie jest już ona konieczna.
Antybiotyk na anginę bez recepty?
Antybiotyki są dostępne wyłącznie na receptę. Można je kupić tylko z wyraźnego polecenia lekarza i tylko wtedy stosować. Branie leków na własną rękę, które zostały po poprzednim leczeniu, jest bardzo szkodliwe. Dlaczego? Powodów jest kilka.
Przede wszystkim mimo tego, że antybiotyki pozwalają pokonać zakażenie bakteryjne, niszczą naturalną florę bakteryjną organizmu. Stosując je, trzeba jednocześnie wspierać się probiotykami, chroniącymi dobroczynne mikroorganizmy jelitowe. Jeśli jednak będziemy ich nadużywać, możemy doprowadzić do zaburzenia mikroflory (bez względu na stosowanie osłony probiotycznej) i dominacji gatunków chorobotwórczych, odpowiedzialnych np. za zakażenia grzybicze, zapalenie jelit i in. To nie wszystko.
Nadużywanie antybiotyków prowadzi do antybiotykooporności, czyli sytuacji w której wybrane szczepy bakterii stają się odporne na daną substancję leczniczą. W rezultacie antybiotyki tracą swoją skuteczność, a my tracimy skuteczny sposób walki z chorobotwórczymi patogenami.
Na koniec trzeba podkreślić, że antybiotyki, jak zresztą wszystkie leki, mogą wywoływać działania niepożądane. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy są stosowane mimo występujących przeciwwskazań – o których często sami nie mamy pojęcia, a dowiadujemy się o nich dopiero od lekarza.
Dlatego tak ważne jest, aby przyjmować antybiotyki tylko wtedy, gdy naprawdę tego potrzebujemy i dokładnie tak, jak zaleci to lekarz.
Jaki leki bez recepty na anginę dla dziecka?
Choć antybiotyków bez recepty nie dostaniemy od farmaceuty, możemy w aptece kupić szereg preparatów pomocnych przy zwalczaniu objawów anginy u dziecka. W łagodzeniu bólu gardła będą to spraye, pastylki do ssania, roztwory do płukania, ampułki do inhalacji. Odpowiedni preparat należy wybrać, uwzględniając wiek dziecka.
- Ze względu na bezpieczeństwo, maluchom zaleca się tylko spraye do gardła, które działają nawilżająco, przeciwdrobnoustrojowo i przeciwbólowo.
- Starsze dzieci mogą natomiast stosować i spraye, i pastylki do ssania – miejscowo znieczulające i zwalczające wirusy czy bakterie.
- Dzieci powyżej 12. roku życia mogą dodatkowo płukać gardło gotowym roztworem o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, np. z diklofenakiem lub roztworem ziołowym np. szałwiowym.
Ta sama zasada dotyczy leków przeciwgorączkowych. Małym dzieciom zalecane są głównie paracetamol i ibuprofen w postaci płynów czy syropów. Dla starszych odpowiednie są już tabletki powlekane. Co ważne, dzieciom nie wolno podawać aspiryny!
Angina bakteryjna i wirusowa mogą dawać podobne objawy, dlatego w każdym przypadku warto skonsultować się z lekarzem. Pediatra zbada dziecko, zdiagnozuje i na tej podstawie zleci odpowiednie leczenie. Działanie na własną rękę, a szczególnie przyjmowanie antybiotyku bez recepty i bez wyraźnego wskazania lekarza, może mieć poważne konsekwencje. Słowem, jeśli dziecko ma objawy anginy, powinniśmy umówić je do przychodni!
Jakie powikłania mogą wystąpić po anginie?
Nieodpowiednio leczona angina paciorkowcowa może doprowadzić do rozwoju różnych powikłań, które możemy podzielić na miejscowe i ogólnoustrojowe. Do tych pierwszych zaliczamy:
- zapalenie zatok– infekcja z gardła łatwo przenosi się na błonę śluzową nosa i zatok przynosowych, wywołując m.in. katar, zatokowy ból głowy i twarzy czy zatkany nos,
- ropnie okołomigdałkowe – objawiają się kłującym, jednostronnym bólem gardła, który może promieniować do ucha. Dochodzi do obrzęku śluzówki i bolesnego powiększenia węzłów chłonnych. Leczenie polega na nacięciu i oczyszczeniu ropnia,
- zapalenie ucha środkowego – ryzyko tego powikłania jest wysokie zwłaszcza u dzieci, ze względu na nieco inną budowę trąbki słuchowej łączącej jamę ustną z gardłem. Objawy to m.in. pogorszenie słuchu, ból ucha i gorączka.
Znacznie poważniejsze są zakażenia ogólnoustrojowe, które mogą dotyczyć różnych narządów. Jako powikłanie po anginie mogą pojawić się m.in.:
- popaciorkowcowe kłębuszkowe zapalenie nerek – rozwijający się stan zapalny prowadzi do krwiomoczu, obrzęków i nadciśnienia tętniczego,
- gorączka reumatyczna – to wynik nieprawidłowej reakcji układu odpornościowego na zakażenie paciorkowcami. Może objąć ona wiele narządów, w tym stawy, mięsień sercowy czy układ nerwowy,
- sepsa – zakażenie ogólnoustrojowe groźne dla życia, które rozwija się, jeśli bakterie przedostaną się do krwiobiegu.
Jak postępować po przechorowaniu anginy?
Postępowanie po przechorowaniu anginy jest nie mniej ważne niż w trakcie choroby. Nieodpowiednio – w tym zbyt krótko leczona może skończyć się rozwojem powikłań. Dlatego przede wszystkim dziecko powinno przyjąć pełną kurację antybiotykiem, o ile została ona zlecona przez lekarza. Nie powinna zostać przerwana, nawet jeśli objawy już ustąpiły.
Organizm malucha potrzebuje czasu, aby dojść do pełni sił po anginie. Dlatego zapewnij mu odpoczynek, który umożliwi regenerację. Dbaj o nawodnienie dziecka, ponieważ odpowiednia podaż płynów wpływa m.in. na kondycję podrażnionych po chorobie śluzówek.
W niektórych przypadkach wskazana jest wizyta kontrolna po anginie, zwłaszcza jeśli jej przebieg był ciężki. Warto też wzmacniać organizm poprzez różnorodną, bogatą w witaminy dietę, a w razie potrzeby także suplementacją preparatów wspierających odporność, np. witaminy D czy czarnego bzu.
Co zrobić w przypadku nawracającej anginy u dzieci? Czy warto wyciąć migdałki?
Niestety angina u dzieci lubi nawracać. W takim przypadku niezbędna jest konsultacja z lekarzem i ustalenie odpowiedniego postępowania. Jeśli maluch choruje kilka razy w roku, trzeba poszukać przyczyny tego problemu. Może stać za nim np. osłabiony układ odpornościowy czy alergia, która prowadzi do przewlekłego stanu zapalnego błony śluzowej dróg oddechowych.Organizm jest wtedy znacznie bardziej podatny na wszelkie infekcje.
Żeby zapobiec nawrotom choroby, pediatra może wdrożyć leczenie antybiotykiem. W ten sposób znacznie zmniejsza się ryzyko jej powtórnego rozwoju. Inną rozważaną w tym kontekście metodą jest tonsillektomia, czyli chirurgiczne usunięcie migdałków.
Nawracająca angina jest jednym ze wskazań do przeprowadzenia zabiegu, jednak nie w każdym przypadku. Wcześniej wskazane jest przetestowanie innych możliwości, np. antybiotykoterapii czy wzmocnienia odporności dziecka. Jeżeli mimo starań angina wraca co najmniej kilka razy w roku, warto wraz z lekarzem rozważyć wycięcie migdałków.
Upłynnia gęstą i zalegającą wydzielinę. Udrożnia nos i zatoki.
Hipertoniczny spray do nosa z ektoiną.
Spray wspomagający leczenie stanów zapalnych gardła, spowodowanych przez infekcje bakteryjne i wirus...
3% roztwór soli przeznaczony do nebulizacji, w celu poprawienia komfortu oddychania.
Pastylki na gardło z ektoiną przeznaczone do stosowania podczas objawów przeziębienia.
Pastylki do ssania na chrypkę, pieczenie błony śluzowej jamy ustnej.
W okresie przejściowego osłabienia, do regeneracji po infekcjach.
Pierwszy oryginalny syrop z porostu islandzkiego. Skutecznie łagodzi suchy kaszel.
Bibliografia:
1. Mrówka-Kata, K., Namysłowski, G., Mazur-Zielińska, H., Banert, K., & Lisowska, G. (2009). Wskazania do usunięcia migdałków podniebiennych. Forum Medycyny Rodzinnej 3(2): 124-128).
2. Bis-Oleniacz, T. (2019). Postępowanie w ostrym i nawracającym bakteryjnym zapaleniu migdałków podniebiennych u dzieci. Standardy Medyczne/Pediatria 16: 651-659.
3. https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.II.3.3 [dostęp 29.09.2024].