Pobranie krwi u dziecka – jak się przygotować?
Pobieranie krwi to nie jest najprzyjemniejsza sytuacja w życiu dziecka, dlatego tak ważne jest, aby odpowiednio je przygotować do tego, co będzie się działo w gabinecie. Warto też przyjrzeć się własnym reakcjom, obawom oraz nastawieniu. Jeśli mocno obawiasz się zabiegu, możesz swój lęk przenosić na dziecko. Lepiej, aby na pobranie krwi z dzieckiem wybrał się rodzic, który ma więcej opanowania oraz neutralne nastawienie do zastrzyków.
Przygotowanie dziecka do pobrania krwi fizycznie i psychiczne pozwoli zminimalizować stres. Rodzicom może się wydawać, że powiedzenie dziecku w ostatniej chwili, co będzie się działo w gabinecie pielęgniarki, jest najlepszym wyjściem. Nic bardziej mylnego. Nieprzygotowany i zaskoczony maluch może zareagować krzykiem, próbami ucieczki, jego strach będzie większy, tak jak dyskomfort rodzica i specjalisty.
Co zatem zrobić?
- Wytłumacz dziecku, po co pobierana jest krew, do czego potrzebne są zlecone badania.
- Opowiedz, jak wygląda pobranie krwi, że wykona je pielęgniarka, czyli pani w białym lub kolorowym fartuchu. Dodaj, że mały pacjent może siedzieć na kolanach rodzica, a na koniec na skórę nakleja się plasterek. Możesz opowiedzieć też o igłach, że są małe i cienkie jak rureczki, a całe badanie trwa bardzo krótko.
- Nie mów „nie ma czego się bać”. Nie zaprzeczaj emocjom dziecka ani nie bagatelizuj jego strachu. Ukłucie igłą boli, przyznaj to. ale podkreśl, że warto ból będzie trwał chwilę i mama lub tata cały czas będą blisko.
- Przeczytajcie lub obejrzyjcie bajki na temat chodzenia do lekarza, pobierania krwi, dzięki temu dziecko będzie mogło oswoić swój niepokój i niepewność związane z nową sytuacją.
- Dobrym pomysłem jest też zabawa w pielęgniarkę/pielęgniarza, gdzie to dziecko może robić zastrzyk rodzicowi, misiom czy lalkom. Odgrywanie sytuacji przed lub po wizycie w gabinecie zabiegowym pomaga przeżyć emocje wywołane rzeczywistą sytuacją oraz dać dziecku szansę na odzyskanie kontroli nad sytuacją.
- Przed zabiegiem warto przygotować dziecko fizycznie, czyli dopilnować, aby było dobrze nawodnione. Niech przed zabiegiem dużo pije, weźcie też butelkę wody do przychodni. To zdecydowanie ułatwi pobranie krwi.
- Dobrym pomysłem (o ile to możliwe) jest wybranie przychodni, które dziecko zna, już tam było i nie jest to dla niego całkiem nowe miejsce.
- Ubierz dziecko w wygodne, miękkie ubranie, które łatwo zdjąć. Dobrze sprawdzają się rozpinane bodziaki, a dla starszaków koszulki z krótkim rękawem.
Przeczytaj także: Dlaczego dzieci tak często chorują i co można z tym zrobić?
Dziecko boi się zastrzyków – co robić, aby zmniejszyć strach?
Kiedy dziecko boi się zastrzyków, pobierania krwi, bardzo ważne jest stopniowe oswajanie z sytuacją i uznanie lęku dziecka. Bez względu na to, czy idzie do gabinetu zabiegowego pierwszy raz, czy kolejny, za każdym razem przygotuj dziecko, poprzez rozmowę, bajki terapeutyczne, książeczki tematyczne, zabawy.
Rozmowa o tym, czym są szczepienia i po co pobiera się krew, może być fascynująca dla dziecka. Im lepiej wie, po co jest dany zabieg, tym chętniej będzie współpracować.
Mów spokojnym, łagodnym głosem, wytłumacz, że cały czas będziesz obok, że ból będzie krótki i za chwilę się skończy. Jeśli dziecko dalej protestuje i nie jest w stanie poddać się zabiegowi, rozważ przesunięcie wizyty na inny termin.
Po zakończonym szczepieniu lub pobraniu krwi powiedz dziecku, że widziałeś, jak bardzo się starało, że to nie było łatwe zadanie, a jednak dał radę. Przytul mocno dziecko i zaproponuj zabawę, którą lubi – wspólne czytanie, spacer, pójście na plac zabaw. Taka nagroda to dla dziecka dowód, że jest dla ciebie ważne i że doceniasz to, co udało mu się zrobić.
Lęk przed igłami, czyli kiedy szukać pomocy specjalisty
Aichmofobia to lęk przed igłami, który bywa paniczny i ogarnia dziecko, kiedy widzi ostre przedmioty, ma mieć pobieraną krew czy wykonane szczepienie. To nadmierny lęk, który utrudnia podstawowe badania czy wykonanie szczepień. Wyzwala objawy lękowe płynące z ciała, takie jak:
- kołatanie serca,
- uczucie duszności, słabości,
- zawroty głowy,
- mrowienie ciała, drżenie ciała,
- ból brzucha, biegunka
Kiedy zauważymy u dziecka paniczny lęk, który uniemożliwia skuteczne leczenie i badania profilaktyczne, warto wybrać się do psychologa dziecięcego. Specjalista pomoże poradzić sobie z lękiem i oswoić sytuacje związane z igłami i zabiegami lekarskimi.
Pobieranie krwi i szczepienie nie jest łatwe ani dla dziecka, ani dla rodzica, dlatego tak ważne jest okazanie zrozumienia dziecięcym obawom, uważnianie emocji i pomoc w radzeniu sobie z nimi oraz oswajanie niekomfortowej sytuacji.
Może zainteresować Cię również: Preparaty wzmacniające odporność – jakie substancje mogą zawierać?
Bibliografia:
Pawłowski T. i wsp., Panic disorder. Zaburzenia lękowe z napadami lęku. Adv. Clin. Exp. Med., 2006, 15: 163–170.