Pobranie krwi u dziecka – jak się przygotować?
Pobieranie krwi to nie jest najprzyjemniejsza sytuacja w życiu dziecka, dlatego tak ważne jest, aby odpowiednio je przygotować do tego, co będzie się działo w gabinecie. Warto też przyjrzeć się własnym reakcjom, obawom oraz nastawieniu. Jeśli mocno obawiasz się zabiegu, możesz swój lęk przenosić na dziecko. Lepiej, aby na pobranie krwi z dzieckiem wybrał się rodzic, który ma więcej opanowania oraz neutralne nastawienie do zastrzyków.
Przygotowanie dziecka do pobrania krwi fizycznie i psychiczne pozwoli zminimalizować stres. Rodzicom może się wydawać, że powiedzenie dziecku w ostatniej chwili, co będzie się działo w gabinecie pielęgniarki, jest najlepszym wyjściem. Nic bardziej mylnego. Nieprzygotowany i zaskoczony maluch może zareagować krzykiem, próbami ucieczki, jego strach będzie większy, tak jak dyskomfort rodzica i specjalisty.
Co zatem zrobić?
- Wytłumacz dziecku, po co pobierana jest krew, do czego potrzebne są zlecone badania.
- Opowiedz, jak wygląda pobranie krwi, że wykona je pielęgniarka, czyli pani w białym lub kolorowym fartuchu. Dodaj, że mały pacjent może siedzieć na kolanach rodzica, a na koniec na skórę nakleja się plasterek. Możesz opowiedzieć też o igłach, że są małe i cienkie jak rureczki, a całe badanie trwa bardzo krótko.
- Nie mów „nie ma czego się bać”. Nie zaprzeczaj emocjom dziecka ani nie bagatelizuj jego strachu. Ukłucie igłą boli, przyznaj to. ale podkreśl, że warto ból będzie trwał chwilę i mama lub tata cały czas będą blisko.
- Przeczytajcie lub obejrzyjcie bajki na temat chodzenia do lekarza, pobierania krwi, dzięki temu dziecko będzie mogło oswoić swój niepokój i niepewność związane z nową sytuacją.
- Dobrym pomysłem jest też zabawa w pielęgniarkę/pielęgniarza, gdzie to dziecko może robić zastrzyk rodzicowi, misiom czy lalkom. Odgrywanie sytuacji przed lub po wizycie w gabinecie zabiegowym pomaga przeżyć emocje wywołane rzeczywistą sytuacją oraz dać dziecku szansę na odzyskanie kontroli nad sytuacją.
- Przed zabiegiem warto przygotować dziecko fizycznie, czyli dopilnować, aby było dobrze nawodnione. Niech przed zabiegiem dużo pije, weźcie też butelkę wody do przychodni. To zdecydowanie ułatwi pobranie krwi.
- Dobrym pomysłem (o ile to możliwe) jest wybranie przychodni, które dziecko zna, już tam było i nie jest to dla niego całkiem nowe miejsce.
- Ubierz dziecko w wygodne, miękkie ubranie, które łatwo zdjąć. Dobrze sprawdzają się rozpinane bodziaki, a dla starszaków koszulki z krótkim rękawem.
Przeczytaj także: Dlaczego dzieci tak często chorują i co można z tym zrobić?
Dziecko boi się zastrzyków – co robić, aby zmniejszyć strach?
Kiedy dziecko boi się zastrzyków, pobierania krwi, bardzo ważne jest stopniowe oswajanie z sytuacją i uznanie lęku dziecka. Bez względu na to, czy idzie do gabinetu zabiegowego pierwszy raz, czy kolejny, za każdym razem przygotuj dziecko, poprzez rozmowę, bajki terapeutyczne, książeczki tematyczne, zabawy.
Rozmowa o tym, czym są szczepienia i po co pobiera się krew, może być fascynująca dla dziecka. Im lepiej wie, po co jest dany zabieg, tym chętniej będzie współpracować.
Jeśli dziecko w trakcie pobierania krwi zdecydowanie odmawia zastrzyku lub ukłucia strzykawką nie strasz, nie przekupuj, nie oszukuj. To może tylko pogorszyć sytuację. Bądź opanowany i spokojny, okaż zrozumienie.
Mów spokojnym, łagodnym głosem, wytłumacz, że cały czas będziesz obok, że ból będzie krótki i za chwilę się skończy. Jeśli dziecko dalej protestuje i nie jest w stanie poddać się zabiegowi, rozważ przesunięcie wizyty na inny termin.
Po zakończonym szczepieniu lub pobraniu krwi powiedz dziecku, że widziałeś, jak bardzo się starało, że to nie było łatwe zadanie, a jednak dał radę. Przytul mocno dziecko i zaproponuj zabawę, którą lubi – wspólne czytanie, spacer, pójście na plac zabaw. Taka nagroda to dla dziecka dowód, że jest dla ciebie ważne i że doceniasz to, co udało mu się zrobić.
Lęk przed igłami, czyli kiedy szukać pomocy specjalisty
Aichmofobia to lęk przed igłami, który bywa paniczny i ogarnia dziecko, kiedy widzi ostre przedmioty, ma mieć pobieraną krew czy wykonane szczepienie. To nadmierny lęk, który utrudnia podstawowe badania czy wykonanie szczepień. Wyzwala objawy lękowe płynące z ciała, takie jak:
- kołatanie serca,
- uczucie duszności, słabości,
- zawroty głowy,
- mrowienie ciała, drżenie ciała,
- ból brzucha, biegunka
Kiedy zauważymy u dziecka paniczny lęk, który uniemożliwia skuteczne leczenie i badania profilaktyczne, warto wybrać się do psychologa dziecięcego. Specjalista pomoże poradzić sobie z lękiem i oswoić sytuacje związane z igłami i zabiegami lekarskimi.
Pobieranie krwi i szczepienie nie jest łatwe ani dla dziecka, ani dla rodzica, dlatego tak ważne jest okazanie zrozumienia dziecięcym obawom, uważnianie emocji i pomoc w radzeniu sobie z nimi oraz oswajanie niekomfortowej sytuacji.
Może zainteresować Cię również: Preparaty wzmacniające odporność – jakie substancje mogą zawierać?
Bibliografia:
Pawłowski T. i wsp., Panic disorder. Zaburzenia lękowe z napadami lęku. Adv. Clin. Exp. Med., 2006, 15: 163–170.