To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Pamięć muzyczna – co to jest?
Na pamięć muzyczną składa się nie tylko zapamiętywanie głównej melodii piosenki lub innego dzieła muzycznego, czyli konfiguracji wielu dźwięków. To także zapamiętanie brzmienia poszczególnych, nawet pojedynczych tonów. Ma to często miejsce w momencie, w którym muzyk potrafi bez żadnego punktu odniesienia prawidłowo odnaleźć dźwięk A (do którego stroi się większość instrumentów). Osoba z dobrą pamięcią muzyczną rozpozna także harmoniczną warstwę utworu, czyli korelację dźwięków wykonywanych równolegle z melodią główną.
Choć nie jest to takie oczywiste, do pamięci muzycznej zalicza się także zdolność zapamiętania tempa utworu, czyli szybkości jego wykonania, oraz zastosowanych rytmów. W dużym uproszczeniu wygląda to tak, że jeśli ktoś zaklaszcze lub wystuka mi pewną sekwencję, ja będę w stanie powtórzyć to identycznie. Wówczas nie tylko dysponuję pamięcią muzyczną, ale także perfekcyjną koordynacją na linii ucho-ręce/palce.
Osoba z perfekcyjnie rozwiniętą pamięcią muzyczną po wysłuchaniu utworu zapamięta melodię, którą śpiewa wokalista, sekwencję basów granych przez gitarę basową, kolejność akordów w gitarze elektrycznej oraz rytm wystukiwany przez perkusistę. Mówimy w tym momencie jednak o ideale, do którego kształcący się muzycznie będą dążyć. Każdy z tych elementów może być zapamiętywany na innym poziomie, więc będą osoby lepsze w rytmach, melodiach, czy harmoniach.
Jak sprawdzić, czy dziecko ma pamięć muzyczną?
Podstawowym elementem będzie w tym przypadku wysłuchanie piosenki i próba jej powtórzenia. W momencie, w którym maluch jest w stanie odtworzyć melodię – ma predyspozycje do całkiem dobrej pamięci tonalnej (wysokościowej). Początki zapamiętywania harmonicznego sprawdza się poprzez rozpoznanie, ile instrumentów gra w utworze. Można także posłużyć się pianinem, wcisnąć na raz kilka klawiszy i po czasie zapytać, ile z nich dziecko słyszy. Sprawdzić można umiejętność powtarzania rytmów. Najpierw krótkie, po 4-5 uderzeń. Później bada się ich coraz dłuższe sekwencje.
Jednak warto wiedzieć, że dziecko może mieć pamięć muzyczną, jednak nie potrafić jej pokazać. Co to znaczy? Maluch mógł zapamiętać rytm, ale nie ma tak sprawnej koordynacyjnie ręki, aby go powtórzyć. Podobnie z melodiami – a i tu sprawa jest też skomplikowana, ponieważ dochodzi tu skala głosu. Dźwięki mogą być dla dziecka zbyt wysokie lub zbyt niskie do zaśpiewania. Nie jest więc ono w stanie ich powtórzyć, choć doskonale pamięta je w swojej głowie.
Czy warto ćwiczyć pamięć muzyczną?
Na szczęście można ćwiczyć zarówno odtwarzanie zasłyszanych dźwięków, jak i ich zapamiętywanie. To trochę tak, jak z nauką języków obcych. Najpierw jesteśmy w stanie zapamiętać podstawowe słówka dotyczące życia codziennego, a później poznajemy coraz trudniejsze zwroty, całe zdania, czy uczymy się pisania rozprawek i listów.
Pamięć muzyczną można ćwiczyć i warto to robić. Dlaczego? Ćwicząc pamięć muzyczną, rozwijamy też pamięć ogólną. W przyszłości dziecku będzie łatwiej nauczyć się nowego języka obcego, czy zapamiętać wzory matematyczne. Poprzez takie ćwiczenia budujemy także wyobraźnię. Uczymy się różnorodnych struktur muzycznych, nie tylko otwierając na sztukę, ale również pomagając ją lepiej rozumieć.
Im więcej jesteśmy w stanie rozpoznać w utworze, tym chętniej będziemy go słuchać. Nasz mózg bardzo lubi to, co zna. Pomyśl, pewnie masz swoją ulubioną piekarnię w mieście, choć najpewniej nie próbowałeś chleba z każdej z nich. Czy na wakacje też zdarza Ci się wybrać tę samą nadmorską miejscowość, „bo tak jest łatwiej”? Jest łatwiej dla mózgu, który woli być w miejscach, które zna i słuchać dźwięków, z którymi już jest zaznajomiony.
Jak ćwiczyć pamięć muzyczną z dzieckiem?
Przede wszystkim poprzez śpiewanie i naukę kolejnych piosenek. Możecie najpierw uczyć się fragmentów różnych utworów, np. tylko refrenów. Później wprowadzać większy kawałek, coraz większy, aż poznacie całą piosenkę. Potem już tylko kolejna, kolejna i kolejna. Przy każdej następnej proces uczenia się powinien przebiegać nieco szybciej.
Powtarzajcie rytmy wystukiwane na kolanie, „grane” dwoma ołówkami, czy po prostu wyklaskane. Na początek obie ręce powinny się skupić na idealnym powtórzeniu zasłyszanego rytmu. Może to być sekwencja klaskana przez rodzica lub zasłyszana w utworze (druga opcja jest już trudniejsza).
Kolejnym ćwiczeniem jest porównywanie. Zabawcie się w muzyczne szukanie różnic. Najpierw klaszczemy jeden rytm, a drugi odrobinę zmieniamy. Pytanie, czy obie wersje są takie same? Jeśli nie, to w której połowie wystąpiła różnica? Później można szukać zmian w konkretnym miejscu. Podobnie da się zrobić z melodiami piosenek.
Teraz zapamiętywanie nastroju. Włączamy utwór, odczekujemy chwilę i dajemy dziecku kartkę oraz kredki. Zadaniem jest przelanie nastroju i emocji dzieła na papier. Ćwiczenie potrafi rozwijać pamięć emocjonalną i harmoniczną.
Ćwiczyć można także poprzez wystukiwanie sekwencji dźwięków na różnych przedmiotach, np. stół-garnek-szybka-dzwonki. Zadaniem dziecka jest później powtórzenie ich we właściwej kolejności. Świetna zabawa!