Dlaczego kobiety decydują się na dzieci po 35. roku życia?
Współcześnie kobiety dużą rolę przykładają do edukacji, a później do zdobycia pracy i rozwinięcia kariery. To sprawia, że moment, w którym nasze organizmy są najlepiej przygotowane do ciąży, poświęcamy na samorozwój. Jednak świadome odkładanie macierzyństwa często wiąże się z prawidłowym stylem życia i dbaniem o zdrowie, dzięki czemu płodność i możliwości rozrodcze są na prawidłowym poziomie dłużej niż kiedykolwiek.
Przeczytaj także: Nie denerwuj się, bo dziecko będzie nerwowe, czyli kilka słów o stresie w ciąży
Techniki wspomaganego rozrodu – czym są?
Niepłodność to problem cywilizacyjny. Coraz więcej par nie może naturalnie zajść w ciążę, dlatego medycyna szuka możliwości, aby umożliwić poczęcie, donoszenie ciąży i urodzenie dziecka.
Po 35. roku życia spada jakość komórek jajowych i zmniejsza się rezerwa jajnikowa, czyli ilość komórek jajowych w jajnikach, które mogą zostać zapłodnione przez plemniki i stać się zdrowymi zarodkami. To duże utrudnienie, gdyż dla par starających się o dziecko każdy miesiąc zwłoki stanowi spory problem – kończy się czas, w którym mają szansę na ciążę.
Naprzeciw oczekiwaniom par z niepłodnością wychodzi medycyna, która oferuje realne wsparcie, pokazuje nowe możliwości i często sprawia, że ludzie mogą cieszyć się swoimi dziećmi. To jednak często długi i kosztowny proces, obfitujący w niepowodzenia i bardzo obciążający psychicznie.
Wiek matki powyżej 35 lat – istotny czynnik ryzyka
Kobiety, które zachodzą w ciążę po 35. urodzinach, statystycznie są bardziej narażone na powikłania ciążowe. Częściej cierpią na otyłość, nadciśnienie, nadciśnienie indukowane ciążą, cukrzycę czy choroby układu wieńcowego. Nadciśnienie indukowane ciążą to jedna z głównych przyczyn zgonów okołoporodowych, a cierpi na nie nawet 6,2% kobiet ciężarnych po 35. roku życia.
Silikonowe plastry na bliznę po cesarskim cięciu
Wspomaga prawidłowe widzenie, wzrost i rozwój kości u dzieci.
Opracowany specjalne dla kobiet w ciąży.
Starannie dobrane składniki wspierają prawidłowy rozwój dziecka i dbają o zdrowie mamy
Pomaga przy problemach intymnych w ciąży.
Dla zdrowia układu moczowego.
Lekarz, prowadzący ciążę kobiety 35-letniej i starszej, ma obowiązek poinformować ją, że jej wiek jest wskazaniem do przeprowadzenia badań genetycznych. Kobiety dojrzałe mają większe ryzyko urodzenia dziecka obciążonego chorobą genetyczną lub wadą rozwojową. Najczęściej dzieci rodzą się z zespołem Downa, Edwardsa czy Patau – te zespoły są spowodowane nieprawidłowościami w kariotypie płodu.
Ryzyko wady lub choroby u płodu niektórzy badacze określają na nawet 80%. Jest to spowodowane starzeniem się jajników, komórek jajowych, ale również gorszą jakością plemników. Obciążone w ten sposób ciąże często ulegają samoistnym poronieniom. W rezultacie rodzi się około 2,2% dzieci z wadami lub chorobami genetycznymi.
Zdrowa ciąża po 35 roku życia – to możliwe!
Jeśli kobieta świadomie chce zajść w ciążę po 35 roku życia, powinna się do niej dobrze przygotować. Warto wybrać się do lekarza, aby sprawdzić, czy nic nie stoi na przeszkodzie w poczęciu. Ginekolog, robiąc badania USG, może określić stan narządów rodnych kobiety, ocenić, czy występują mięśniaki lub torbiele. Przeszłość położnicza, np. przebyte poronienia, ale również aktualny stan zdrowia, wiele może powiedzieć o możliwości zajścia w ciążę i szansie, na jej bezpieczne donoszenie do terminu porodu.
Kobieta, która ściśle współpracuje z lekarzem prowadzącym jej ciążę, ma wysokie szanse na urodzenie zdrowego dziecka. Wczesne wykrywanie czynników ryzyka i zapobieganie występowania poważnym powikłaniom to klucz do szczęśliwego rozwiązania.
Dodatkowo każda kobieta w okresie rozrodczym powinna suplementować kwas foliowy, który zapobiega wadom cewy nerwowej, przynajmniej na trzy miesiące przed planowanym poczęciem.
Ciąża po 35. roku życia – jak się przygotować do porodu?
Mimo faktu, że ciąża kobiety po 35. roku życia uważana jest za ciążę wysokiego ryzyka, może z powodzeniem zakończyć się naturalnym porodem. Współczesne kobiety, świadomie decydujące się na późne macierzyństwo, doskonale wiedzą, jaka siła drzemie w ich ciałach. Często obawiają się porodu, szczególnie jeśli o ciążę starały się długo, a wcześniej doświadczyły poronień.
Warto jednak pamiętać, że od 21. tygodnia ciąży ciężarne mają prawo do edukacji przedporodowej, prowadzonej przez położną rodzinną. Można wybrać położną, która odpowiada na potrzeby ciężarnej i jak najlepiej przygotuje ją do porodu, połogu oraz opieki nad dzieckiem.
Wiek matki nie wpływa na stan noworodka po urodzeniu, w tym punktację Apgar. Dzieci nieco starszych mam nie mają problemów z oddychaniem, nie mają również problemów neurologicznych, nie wymagają częściej wentylacji mechanicznej czy intubacji niż maluchy kobiet, rodzących przed 35. rokiem życia.
Ciąża to wyjątkowy czas, kiedy należy szczególnie zadbać o siebie, jednocześnie zachowując dobrą kondycję fizyczną i psychiczną. Gdy nie ma żadnych przesłanek świadczących o tym, że ciężarna powinna się bardziej oszczędzać, może ćwiczyć, chodzić na spacery czy na basen. Warto uważać na prawidłową wagę ciała – połóg w dojrzałym wieku może być trudniejszy i trwać dłużej, a nadwaga nie będzie czynnikiem ułatwiającym powrót do formy.
Ciąża po 35. roku życia to ciąża wysokiego ryzyka, ale nie można mylić tego pojęcia z ciążą zagrożoną. Kontakt z lekarzem, położną, ale również obserwacja własnego ciała pozwalają na wykrycie czynników, które mogą zagrozić ciąży. I nawet jeśli ryzyko wad czy niepowodzeń statystycznie jest duże, to 97,8% dzieci z ciąż po 35. roku życia rodzi się zdrowych.
Może zainteresować Cię również: 6 pytań do rodzica – ciąża bliźniacza
Hincz P., Wojciechowska E. i in.: „Późne macierzyństwo – przebieg ciąży i porodu powyżej 35. roku życia”, Przegląd Menopauzalny, 2006, 2, 80-84.
Lisowska S.: „Ryzyko związane z ciążą po 35 roku życia”, Teoria i Praktyka Pielęgniarki i Położnej, 2013, 6, 12-13.
Kowalczyk D. i in.: „Analiza przebiegu ciąży i porodu po amniopunkcji genetycznej u kobiet po 35. roku życia”, Ginekologia Polska, 2011, 10, 738-742.
Olszak-Wąsik K. i in.: „Late motherhood”, Gynecology and Obstetrics Medical Project, 2012, 1(23), 34-42.