Kto może rodzić w domu?
O tym, kto może rodzić w domu, decyduje położna, która ewentualnie będzie przyjmowała poród. Najważniejszą przesłanką, pozwalającą sądzić, że poród jest bezpieczny dla matki i dziecka, jest ciąża niskiego ryzyka, niepowikłana żadnymi poważnymi schorzeniami. Jeśli kobieta jest zdrowa, ma dobre wyniki badań, dziecko również jest zdrowe, jego ułożenie i waga są prawidłowe, to pozwala z dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że poród w domu jest bezpieczną opcją.
Jednak nie jest tak łatwo stwierdzić, że ciąża jest niskiego ryzyka. W przypadku matki sytuacją wykluczająca poród domowy może być np.:
- przebyte cięcie cesarskie,
- powikłania okołoporodowe w wywiadzie, czyli: przebyty krwotok porodowy, atonia lub wynicowanie macicy, trudności z urodzeniem łożyska, dystocja barkowa (niemożność urodzenia się barków po urodzeniu główki), rozległe pęknięcie krocza, poród z użyciem próżnociągu i in.,
- aktualna infekcja dróg rodnych,
- choroby towarzyszące obecnej ciąży – np. nadciśnienie czy cukrzyca.
Należy pamiętać o tym, że położna, która kwalifikuje kobietę i jej dziecko do porodu domowego oraz decyduje się towarzyszyć jej przy narodzinach malucha, bierze na siebie odpowiedzialność za dwa życia. Pomiędzy rodzącą a położną zostaje podpisana umowa, na podstawie której położna udziela świadczenia w postaci asysty przy porodzie domowym. Jeśli od strony medycznej są wątpliwości co do bezpieczeństwa porodu w domu, położna ma prawo odmówić jego prowadzenia i zalecić transport do szpitala.
Oprócz fizycznego aspektu zdrowia bardzo ważną rolę w powodzeniu porodu domowego odgrywa nastawienie nie tylko rodzącej, ale również jej bliskich. Świadoma decyzja, że maluch powinien narodzić się w domu, wsparcie, wiara w możliwości i mądrość kobiecego organizmu oraz zdanie się na naturalny bieg rzeczy to najważniejsze składowe odpowiedniego nastawienia. Wybranie porodu domowego ze strachu przed szpitalem to duży błąd.
Czy poród domowy jest bezpieczny? Jak wygląda poród domowy?
Poród to proces bardzo dynamiczny, często wielogodzinny, złożony z czterech etapów. Pierwszy etap to czas nasilania się akcji porodowej, liczony od pierwszych regularnych skurczów, które powodują wzrost rozwarcia szyjki macicy. Drugi etap to moment osiągnięcia pełnego rozwarcia i skurczów partych, zakończony narodzinami dziecka. Trzecia część porodu to rodzenie łożyska, a czwarta to dwugodzinna obserwacja położnicy i noworodka.
Każdy moment porodu może być czasem wystąpienia powikłań, dlatego bardzo ważna jest fachowa opieka położnej, która na podstawie własnych spostrzeżeń w trakcie akcji porodowej może wywnioskować, czy trudności są chwilowe, czy też niezbędny jest transfer do szpitala.
Poród domowy to poród bezpieczny. Społeczeństwo postrzega poród jako zagrożenie życia i zdrowia, jednak warto pamiętać o tym, że w szpitalu często mają miejsce procedury, które utrudniają naturalne rodzenie. Leżenie na plecach w trakcie parcia, oksytocyna w momencie zwolnienia akcji skurczowej, nadużywanie nacinania krocza, parcie kierowane – to tylko kilka czynności, które zalecone rutynowo, bez uzasadnienia medycznego, są w stanie doprowadzić do powikłań okołoporodowych.
Co trzeba przygotować do porodu domowego?
W związku z tym, że poród to wydarzenie, w trakcie którego mamy do czynienia z różnymi płynami ustrojowymi, należy odpowiednio się do niego przygotować. Konieczne okazują się podkłady porodowe i folia malarska, które można położyć tam, gdzie kobieta zamierza rodzić. Folia malarska zabezpieczy również podłogę, jeśli poród ma odbyć się w napompowanym basenie, ustawionym w pokoju.
Ręcznik, koc, bielizna poporodowa, wkładki to kolejne konieczne przedmioty. Ubranka dla maluszka nie są potrzebne, w porodzie domowym ważny jest kontakt „skóra do skóry”. Nagi maluszek zaraz po urodzeniu jest położony na piersi mamy, aby kolonizować swoją skórę jej flora bakteryjną, to także czas na pierwsze karmienie.
Jedzenie to bardzo ważna rzecz w trakcie porodu. Część ciężarnych nie chce nic jeść, ale mała przekąska pomiędzy skurczami doda im energii. Osoby towarzyszące również mogą zgłodnieć, dlatego coś łatwego do odgrzania na pewno się przyda.
Zagrożenia w czasie porodu domowego
Kwestia zagrożeń w trakcie porodu domowego wygląda podobnie jak przy porodzie szpitalnym. Ciąża niskiego ryzyka nie gwarantuje braku powikłań w trakcie porodu, dlatego położna musi być bardzo uważna i dobrze rozpoznawać sygnały sugerujące, że sytuacja porodowa może się skomplikować. Jeśli występują istotne zagrożenia w trakcie porodu, to na każdym jego etapie można pojechać do szpitala lub wezwać karetkę. Bliskość szpitala, do którego można przewieźć rodzącą z domu to bardzo istotna kwestia przy planowaniu porodu domowego. Decyzja o transferze nie świadczy o tym, że kobieta i położna się pomyliły w kwestii bezpieczeństwa, ale że odpowiedzialnie postanowiły, że poród powinien zakończyć się w warunkach szpitalnych ze względu na ryzyko powikłań.
Narodziny dziecka mogą być pięknym i budującym wydarzeniem niezależnie od miejsca porodu. Jednak kobiety decydujące się na porody domowe świadomie wybierają jako miejsce narodzin swoich dzieci dom. Czują, że ich ciała są w stanie urodzić we własnym rytmie, niezakłócanym szpitalnymi procedurami. I w zdecydowanej większości przypadków – porody domowe kończą się powodzeniem, dając kobiecie pewność siebie i wiarę w możliwości swojego ciała.