To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Alergia wziewna – objawy
Alergia to nadmierna reakcja organizmu na czynniki nazywane alergenami, które dla zdrowych ludzi są nieszkodliwe. U osoby mającej alergię, po kontakcie z alergenami dochodzi do powstania silnej odpowiedzi odpornościowej, powodującej szereg nieprzyjemnych objawów.
W przypadku alergii wziewnej, czyli takiej, w której reakcję wywołuje styczność z alergenami znajdującymi się w powietrzu, są to takie symptomy jak:
- wodnisty katar,
- napadowe kichanie,
- łzawienie i świąd oczu,
- zaczerwienienie spojówek,
- kaszel,
- swędzenie nosa i/lub podniebienia.
W związku z tym, że wymienione powyżej objawy są zbliżone do tych występujących trakcie przeziębienia, alergia – zwłaszcza na początku – bywa mylona z infekcją wirusową. Warto jednak pamiętać, że symptomem różnicującym jest podwyższona temperatura ciała – w przebiegu alergii bardzo rzadko obserwuje się gorączkę, a rzadko stany podgorączkowe.
Alergia na roztocze
Co może uczulać w styczniu? Alergeny, które są obecne w powietrzu przez cały rok, czyli roztocze, grzyby i sierść zwierząt domowych.
Alergia na roztocze kurzu domowego jest jedną z najczęściej występujących alergii. Roztocze, czyli mikroskopijne pajęczaki, żyją w naszych domach i żywią się naskórkiem człowieka oraz zwierząt. Nie atakują ludzkiej skóry, tylko szukają resztek znajdujących się np. na materacach, pościeli, dywanach, kocach czy maskotkach.
Przenoszą się wraz z kurzem i rozwijają w ciepłych środowiskach – powyżej 21 stopni Celsjusza – o względnej wilgotności. Czynnikami, które wywołują objawy nie są same pajęczaki, a ich rozkładające się organizmy i odchody znajdujące się w kurzu, dlatego o tym rodzaju alergii mówi się również, że to alergia na kurz.
Uwaga – objawy tej alergii nasilają się w okresie zimowym, gdy więcej czasu spędza się w zamkniętych pomieszczeniach i rzadziej się je wietrzy.
Alergia na grzyby pleśniowe
A co z alergią na grzyby pleśniowe? To również alergia całoroczna. Grzyby z rodzajów Cladosporiumi Aspergillus są obecne nie tylko w powietrzu na zewnątrz, lecz także w domach. W mieszkaniach bytują przede wszystkim w wilgotnych i ciepłych pomieszczeniach ze słabą wentylacją, np. w łazienkach, piwnicach, pralniach czy kuchniach. Mogą występować w lodówkach, na roślinach, uszczelkach okiennych, w koszach na śmieci, otworach wentylacyjnych, odpływach, a nawet na żywności. Wdychanie ich zarodników u osób uczulonych skutkuje pojawieniem się wymienionych wcześniej objawów, a także m.in. napadowego kaszlu, duszności, wysypki, zaczerwienienia skóry oraz zaostrzenia symptomów astmy oskrzelowej.
To jest wyrób medyczny.
Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.Alergia na sierść
Do alergenów całorocznych zalicza się również sierść zwierząt domowych – psów i kotów. Chociaż ten rodzaj alergii nazywa się alergią na sierść, reakcję uczuleniową powodują składniki śliny, moczu oraz białka zawarte w skórze czworonogów.
Mimo że nieprzyjemne symptomy pojawiają się przede wszystkim w wyniku bezpośredniej styczności ze zwierzętami, mogą występować także po kontakcie z osobami mającymi w domu psa lub kota. Alergeny łatwo przenoszą się bowiem na ubraniach. Ludzie wyjątkowo wrażliwi kichają i kaszlą nawet po jeździe autobusem miejskim albo wizycie w miejscu, w którym byli właściciele zwierząt.
Co pyli w styczniu?
To nie wszystko. Już w styczniu rozpoczyna się okres pylenia leszczyny i olszy. Obie rośliny są odporne na niskie temperatury, dlatego zaczynają pylić na początku roku i kończą dopiero w kwietniu – leszczyna na początku, a olsza w połowie. W trakcie przebywania na zewnątrz alergicy są więc narażeni na wdychanie pyłków tych drzew.
Warto wiedzieć, że w przypadku alergii na leszczynę i olszę istnieje ryzyko alergii krzyżowej. Alergia krzyżowa to zjawisko polegające na obecności tych samych objawów po kontakcie z różnymi alergenami, które są zbliżone pod kątem budowy chemicznej. Jeśli jest się uczulonym na leszczynę, istnieje duża szansa, że symptomy pojawią się również po kontakcie z pyłkami olszy i brzozy, ponieważ te rośliny należą do jednej grupy. Zwiększa się także ryzyko wystąpienia alergii pokarmowej na orzechy laskowe.
Jak radzić sobie z objawami alergii?
Co można zrobić, żeby zredukować objawy alergii w styczniu i nie tylko? Lekarze zalecają przede wszystkim unikanie kontaktu z alergenami oraz stosowanie doustnych leków przeciwhistaminowych i preparatów miejscowych – kropli do nosa i kropli do oczu z ektoiną. Skuteczne są również regularne inhalacje z roztworów zawierających ektoinę.
Ektoina to organiczny związek chemiczny, który chroni komórki przed oddziaływaniem szkodliwych czynników, działa przeciwzapalnie, nawilżająco i pomaga rozrzedzić zalegającą wydzielinę.
Poza tym w ramach działań profilaktycznych warto także zadbać o wietrzenie pomieszczeń, dokładne sprzątanie, częste pranie pościeli, odkurzanie materaców, utrzymywanie w mieszkaniu wilgotności na poziomie około 50% i temperatury na poziomie około 20 stopni Celsjusza. W przypadku alergii na pyłki leszczyny i/lub olszy dobrze jest unikać spacerów w miejscach, w których występują, a jeśli to niemożliwe, myć dłonie i twarz oraz zmieniać ubrania po powrocie do domu.
Podsumowując, w styczniu uczulać mogą zarówno alergeny całoroczne – roztocze, pleśń czy sierść zwierząt domowych, jak i pylące leszczyna oraz olsza. Wszystkie te alergeny wywołują katar, kichanie, zaczerwienienie i łzawienie oczu, kaszel, a także swędzenie nosa i podniebienia. Żeby zmniejszyć nieprzyjemne objawy, warto jest maksymalnie ograniczyć kontakt z nimi, stosować leki antyhistaminowe hamujące reakcję zapalną oraz miejscowe preparaty do nosa i oczu. Dobrze również dbać o regularne wietrzenie pomieszczeń, sprzątanie, utrzymywanie właściwej temperatury i wilgotności.
Bibliografia:
1. Dadas-Stasiak E. i in., Najczęściej występujące przyczyny i rodzaje alergii u dzieci w świetle aktualnej epidemiologii, https://bibliotekanauki.pl/articles/1030423.pdf, [dostęp na: 6.12.2024].
2. Majkowska-Wojciechowska B., Pyłek roślin i alergeny sezonowe w Polsce, https://alergia-astma-immunologia.pl/2016_21_1/AAI_01_2016_majkowska.pdf, [dostęp na: 6.12.2024].
3. Paszkowski J., Alergia pyłkowa, „Medycyna Rodzinna”, nr 2, 1999.